Granatnik 45 mm wz. 36
Kaliber: 46 mm
Masa całkowita: 8 kg
Masa granatu: 0,76 kg
Długość całkowita: 640 mm
Długość lufy: 400 mm
Długość pocisku: 210 mm
Prędkość początkowa: 35-95 m/s
Donośność: od 100 do 800 m
Szybkostrzelność: 15 strz/min
Na podstawie doświadczeń zebranych podczas eksploatacji
granatnika wz. 30 opracowano nowa konstrukcję cechującą się powiększonym
lemieszem, nową amunicją, zmodyfikowanym mechanizmem spustowym i przyrządami celowniczymi.
Fabryka Motorów "Perkun" S.A. z Warszawy do sierpnia 1939 roku wyprodukowała 3453 egzemplarze.
Granatnik ma bardzo prostą konstrukcję wykorzystująca gładkościenną lufę, której tylna część jest osadzona na lemieszowej podstawie zwanej
stopą, natomiast przednia opiera się na składanym do marszu dwójnogu.
Nad lufą znajduje się regulator gazowy, za pomocą którego sterowano donośnością (przy stałym kacie nachylenia lufy do podłoża zasięg ognia
ustawiano stopniem przesłonięcia otworu upustowego). Odpalanie za pomocą mechanizmu spustowego, umieszczonego przed stopą. Muszka znajduje się
na zgrubieniu wylotowym lufy, a celownik ramkowy na regulatorze gazowym.
Broń wyposażona w poziomicę umieszczoną u nasady lufy pozwalającą na weryfikację stałego kąta nachylenia lufy wynoszącego 45 stopni.
Do granatnika stosowano pociski rozpryskowe wz. 35 (z zapalnikiem O.S. wz. 35 firmy "Granat" z Kielc), sygnalizacyjne wz. 31 oraz ćwiczebne
wielokrotne wz. 35. Pod koniec lat 30-tych prowadzono badania nad wprowadzeniem do uzbrojenia granatów oświetlających na spadochronie i
meldunkowych.
Amunicje produkowała Fabryka Amunicji ze Skarżyska.
|