![]()
Kaliber: 7,92 mm
Opracowany przez inż. Wawrzyńca Lewandowskiego z Państwowej Wytwórni Uzbrojenia - Fabryka Karabinów w Warszawie, (stąd podawane czasem
oznaczenie PWU), na bazie
lotniczego karabinu maszynowego wz. 33.
Początkowo stosowano oznaczenie wz. 34, natomiast ostatecznie po wprowadzeniu kilku usprawnień przyjęty na uzbrojenia jako lotniczy karabin
maszynowy wz. 36. Zastosowanie obustronnego zasilania karabinu z taśmy nabojowej pozwalało w wersji karabinu obserwatora na sprzężenie dwóch karabinów
na wspólnej lawecie.
![]()
Dodatkowo zmniejszono masę broni poprzez zastosowanie elementów wykonanych z aluminium oraz podniesiono szybkostrzelność do 1200 strz./min.
Dla polskich sił powietrznych wyprodukowano ponad 3000 egzemplarzy.
![]() Karabiny tego typu znalazły się także w ofercie eksportowej i zostały zabudowane na sprzedanym Bułgarii samolocie rozpoznawczym PZL P-43, jako stałe km pilota, 56 szt dostosowanych do synchronizatorów z trójłopatowymi smigłami) oraz ruchome na tylnych stanowiskach strzeleckich (60 sztuk).
![]()
Źródło:
|