Załoga: 2-osobowa
Masa: 2430 kg
Długość: 2580 mm
Szerokość: 1780 mm
Wysokość: 1320 mm
Prześwit: 300 mm
Szerokość gąsienic: 140 mm
Jednostka napędowa: 4-cylindrowy silnik gaźnikowy, rzędowy, chłodzony cieczą, pojemności 3285 cm3, typu Ford A o mocy 40 KM przy 2200 obr./min
Prędkość maksymalna: na drodze 46 km/h
Zużycie paliwa: na drodze 28 l/100 km, 60 l/100 km w terenie
Opancerzenie: 4-8 mm
Uzbrojenie: 1 km 7,92 mm wz. 25 z zapasem 1800 naboi

Czołg rozpoznawczy opracowany w Wojskowym Instytucie Badań Inżynierii pod kierunkiem inż. Trzeciaka i rtm. Karkoza. Podwozie pojazdu opracował inż. Edward Habich. Produkowany w Państwowych Zakładach Inżynieryjnych w Ursusie od 1931 roku.

W 1939 roku pojazdy tego typu stanowiły wyposażenie Samodzielnych Kompanii Czołgów Rozpoznawczych, (przydzielanych jednostkom piechoty) oraz Dywizjonów Pancernych (przydzielanych jednostkom kawalerii).