Klasa: okręt podwodny - stawiacz min
Stocznia: Chantiers de la Loire, Nantes, Francja
Położenie stępki: 28 maja 1927 r.
Wodowanie: 22 kwietnia 1929 r .
Zakończenie budowy: lipiec 1931 r.
Wcielenie do służby: 2 sierpnia 1931 r.
Wyporność: nawodna 980 t, podwodna 1248 t
Wymiary w m:
77,95 x 5,48 x 4,2
Głębokość zanurzenia: 80 m (kontraktowa)
Uzbrojenie:
     1 armata 100 mm Schneider wz. 17 z zapasem 117 pocisków
     2 nkm 13,2 mm Hotchkiss wz. 30 (1xII) z zapasem 4500 nabojów
     6 wyrzutni torpedowych 550 mm (4 dziobowe i 2 obrotowe) z zapasem 10 torped
     możliwość zabrania 40 min (w praktyce 38 min)
Peryskopy:
     centralny (9 m), wachtowy (7,5 m) i bojowy (7,5 m)
     systemu Zeissa z dalmierzem stereoskopowym w głowicy
Napęd:
     2x 8-cylindrowe silniki wysokoprężne Normand-Vickers po 900 KM przy 390 obr./min
     2x dwukolektorowe silniki elektryczne Societe Alsacienne de Construction Mecaniques, Belfort, Francja napięcie 110V i mocy      po 600 KM przy 250 obr/min
     2 śruby napędowe
Prędkość nawodna: 14,5 węzła
Prędkość podwodna: 9,5 węzła
Akumulatory: 2 grupy po 100 ogniw (2V, 8000 Ah) produkcji francuskiej plus 10 ogniw zapasowych produkcji zakładów Tudor z Piastowa
Zapas paliwa: 43 t normalnie, 81,8 t maksymalnie
Zasięg: 3600 Mm przy 10 węzłach
Załoga: 5 oficerów oraz 49 podoficerów i marynarzy

Całkowity koszt budowy trzech okrętów podwodnych tego typu wyniósł 2.372.364 dolary i 38.221.380 franków.
Kadłub mocny wykonany ze stali o grubości 16-24 mm, balasty 6 mm.
W 1935 roku wymieniono pojedyncze działka przeciwlotnicze 40 mm Vickers wz. 28 na podwójne najcięższe karabiny maszynowe 13,2 mm Hotchkiss wz. 30 oraz przebudowano kioski wstawiając okrągłe iluminatory w miejsce dotychczasowych kwadratowych.

Wyposażenie dodatkowe: radiostacja SMIK o mocy 1kVa, stacja odbiorcza podwodna, angielska stacja podsłuchowa typu Y na dziobie, oscylator podwodny, sonda ultradźwiękowa typu Langevin-Florisson, żyrokompas Anschütz.

W listopadzie 1938 roku zamontowano sprowadzone z Francji urządzenia typu ŁS pozwalające na wyeliminowanie bąbla powietrza powstającego podczas wystrzeliwania torpedy z wyrzutni.
Burtowy znak taktyczny "R" - usunięty po 1 czerwca 1937 r.
Obowiązki dowódcy okrętu 1 września 1939 roku pełnił kmdr ppor. Aleksander Grochowski.

Źródła:
Józef Wiesław Dyskant "Polska Marynarka wojenna w 1939 roku", Wydawnictwo AJ-Press, Gdańsk 2000 r.
Mariusz Borowiak "Stalowe drapieżniki. Polskie okręty podwodne w wojnie", Wydawnictwo AJ-Press, Gdańsk 2005 r.
Internet:
Forum Okrętów Wojennych (http://fow.aplus.pl/forum/index.php)
www.polishnavy.pl