Kaliber: 550 mm
Długość: 6630 mm (wzór 24V) lub 8300 mm (wzór 23D)
Masa: 1 497 kg (wzór 24V) lub 2 008,5 kg (wzór 23D)
Masa ładunku wybuchowego: 314 kg TNT (wzór 24V) lub 240 kg TNT (wzór 23D)

Zasięg wersji 23D:
przy prędkości 39 węzłów - 9000 m
przy prędkości 35 węzłów - 13000 m

Zasięg wersji 24V:
przy prędkości 44 węzłów - 3000 m
przy prędkości 35 węzłów - 7000 m

Torpeda dla kontrtorpedowców nosiła francuskie oznaczenie Mle 1923D, a dla okrętów podwodnych Mle 1923V.

Zapalnik uderzeniowy o kształcie cylindrycznym umieszczony w przedniej części głowicy bojowej mieszczącej w górnej części komorę powietrzną, w środkowej materiał wybuchowy a w części dolnej balast ołowiany o masie 70 kg. Konstrukcja zapalnika: w przedniej części urządzenie uderzeniowe z czujnikami prętowymi oraz skrzydełkowym bezpiecznikiem (uzbraja się po przebiegu około 30 m), wewnątrz dwie spłonki zapalające i detonator (zawiera sprasowane krążki melinitu o masie 0,575 kg lub 1,52 kg).

Głowica ćwiczebna odpowiada ciężarowi i wymiarom bojowej - wewnątrz zawiera zbiornik oleju, zbiornik fosforanu wapnia oraz rejestrator automatyczny zanurzenia i przechyłów (francuska konstrukcja z 1917 roku). Dla lepszego wyważenia w górnej części znajdują się parafinowane odpady korkowe, a w dolnej ołowiany balast o masie 170 kg. Na czas montażu głowicy w przedniej części wkręca się metalowe ucho umożliwiające podnoszenie dźwigiem. Zbiornik oleju pozwala śledzić na powierzchni trasę przebiegu torpedy, natomiast fosforan wapnia, generując chmurę dymu w wyniku kontaktu z wodą morską, pozwala zlokalizować torpedę po jej wypłynięciu na powierzchnię.

Znajdujący się za głowicą przedział zbiorników mieści zbiorniki: sprężonego powietrza (pojemność 460 l), paliwa (alkoholu - pojemność 80 l) oraz oleju (pojemność 9 l).

Mieszanka spirytusowo-powietrzna jest wtryskiwana do podgrzewacza (paliwo pełniło także funkcję chłodzącą komory spalania osiągającej temperaturę 1000 stopni Celciusza) - zapłon jest inicjowany pironabojem, a następnie przyjmuje postać spalania ciągłego.

Wykonany z brązu silnik 4 cylindrowy w okładzie gwiazdy (rozstawione co 45 stopni) pracował na spalanej w podgrzewaczach mieszance powietrzno-spirytusowej. Każdy cylinder był zaopatrzony w jeden zawór wpustowy - wylot gazów przez wnętrze wału napędowego. Przy prędkości 35 węzłów prędkość obrotowa silnika dochodzi do 1000 obr/min. Silnik przekazuje moment obrotowy bezpośrednio na tylną śrubę napędową. Druga, współosiowa śruba napędowa uzyskuje moment obrotowy poprzez umieszczoną w części ogonowej przekładnię.

Przyrząd zanurzenia oraz żyroskop przekazują komendy do maszynki sterowej nadzorującej wychylenie sterów umieszczonych w części ogonowej torpedy. Nastawy głębokości od 1 m do 13 m.

Zakupiono 44 torpedy w ramach udzielonej 19 stycznia 1931 roku IV raty francuskiej pożyczki wojskowej z 1921 roku

Źródła:
Zdzisław Waśko, Rafał Witkowski "Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki okrętów i oddziałów lądowych Marynarki Wojennej", z serii "Wojsko Polskie" przygotowanej przez Wojskowy Instytut Historyczny, wyd. MON, Warszawa 1976
Józef Wiesław Dyskant "Polska Marynarka Wojenna w 1939 roku", wyd. AJ-Press, Gdańsk 2000
Antoni Komorowski "Torpeda fracuska kal. 550 mm wz. 1924 V", wyd. MON, Warszawa 1985