Baza optyczna dalmierza: 1,5 m.

Dalmierz dla jednostek artylerii przeciwlotniczej opracowany na bazie doświadczeń uzyskanych podczas montażu 3 metrowych dalmierzy wz. A i wz. A2. W czerwcu 1936 roku zadecydowano że dla naprowadzenia wprowadzanych do służby 40 mm armat przeciwlotniczych wz. 36 optymalny będzie dalmierz stereoskopowy o bazie optycznej 1,5 m.
Dla pomiaru wysokości lotu obserwowanego samolotu stosowano zintegrowany z dalmierzem wysokościomierz wahadłowy. Technologia wytwarzania dalmierzy została przekazana Polskim Zakładom Optycznym S.A. przez ich francuskiego partnera, firmę Optique et Precision de Levallois. U francuskiego producenta wykonano także pierwsze 60 egzemplarzy dla zaspokojenia najpilniejszych potrzeb szkoleniowych w nowo tworzonych jednostkach obrony przeciwlotniczej (Umowa Nr 153/36-37 z 24 grudnia 1936 r.). 128 egzemplarzy zamówiono już bezpośrednio w PZO na podstawie Umowy Nr 3/37-38 zawartej 9 marca 1938. Harmonogram przewidywał comiesięczne dostawy 16 egzemplarzy miedzy 1 września 1937 roku - 31 marca 1938 roku.