Klasa: kanonierka rzeczna
Typ: Z
Stocznia: Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej, Pińsk, 1933 r.
Oddanie do służby: formalnie w 1935 r. - rzeczywisty odbiór 4 marca 1936 r.
Wyporność: 35,2 ton
Wymiary w m: 18,1 x 4,6 x 0,53
Uzbrojenie:
     1 haubica 100 mm Škoda wz. 14/19P
     1 armata 37 mm Hotchkiss wz. 18
     1 ckm 7,92 mm Hotchkiss wz. 25
Opancerzenie: 4-10 mm
Załoga: 17 marynarzy
Napęd:
     2 silniki 6-cylindrowe Ailsa Craig o mocy 60 KM każdy
     2 śruby napędowe
Prędkość maksymalna: 10,5 km/h

Jednostka w odróżnieniu od pozostałych kanonierek typu Z posiadała klasyczny napęd śrubowy. Posiadała dodatkowo wysuwaną, trójczłonową, duraluminiową drabinę obserwacyjną o wysokości 18 m, z lunetą obserwacyjną niemieckiej firmy Zeiss.
Dla poprawy manewrowości na płytkich wodach zastosowano kroplowy kształt kadłuba.
Koszt budowy jednostki wyniósł 235.000 zł.