I. Przygotowanie operacji.
1. Główna metoda zwiadu 1 brygady artylerii - zwiad wizualny z PO. Współdziałanie zwiadu brygady z innymi rodzajami wojsk zorganizowano w taki sposób, że z PO brygady zostali wysłani zwiadowcy do piechoty radzieckiej, zaopatrzeni w środki łączności. Poza tym zorganizowano współdziałanie z radziecką baterią zwiadu dźwiękowego, przy której pomocy ujawniono kilka baterii nieprzyjaciela.

2. Ugrupowanie bojowe artylerii nieprzyjaciela znajdowało się w głębi, w odległości od 3 do 8 km od przedniej linii. Saperskie urządzenia stanowisk ogniowych - pełnego profilu.
Z punktu widzenia maskowania - ugrupowanie bojowe dobrze rozlokowane. Żadna bateria nieprzyjacielska nie była widoczna z PO.
W okresie artyleryjskiego przygotowania artyleria nieprzyjaciela, poza rzadkimi wyjątkami, nie była aktywna. Na naszą przednią linię obrony oddano wszystkiego kilka strzałów.

3. W okresie przygotowania operacji artyleria nieprzyjaciela przeważnie ostrzeliwała drogi i przednie linie obrony. Stanowiska ogniowe artylerii nie były ostrzeliwane.

4. Planowanie natarcia artyleryjskiego było przeprowadzone przez grupę ADD - 62 brygadę artylerii radzieckiej, w której skład wchodziła 1 brygada artylerii.
Załącza się tablicę ognia, rozkaz bojowy i schemat ognia. Obrona ugrupowania bojowego przez sztab grupy nie była zaplanowana.

5. Współdziałanie artylerii z innymi rodzajami wojsk było zaplanowane przez sztab grupy.
Z brygady był wydzielony tylko jeden korygujący z radiostacją - do korpusu kawaleryjskiego.

6. Wstrzeliwanie było zorganizowane na pełnej podstawie topograficznej; na każdy dywizjon wstrzeliwano po 1 reperze przy pomocy baterii zwiadu dźwiękowego, z uwzględnieniem omyłki systematycznej. Repery były wstrzelane na różnych odległościach. Dane o wstrzelanych reperach były podane do wszystkich dywizjonów. Obliczenie danych wyjściowych do celów obliczano metodą przeniesienia ognia przy pomocy współczynnika "K".
Rozchód pocisków do celów był zaplanowany przez sztab grupy.

II. Przebieg operacji wg etapów i rubieży.
1. Ogólna charakterystyka wyników operacji.
a) Rejon SO przydzielony 1 brygadzie artylerii znajdował się na wzgórzu, które było widoczne z punktów obserwacyjnych nieprzyjaciela. Dowództwo brygady zmuszone było zmienić rejon stanowisk ogniowych. W okresie przygotowania operacji pogoda była pochmurna, cały dzień poprzedzający przygotowanie artyleryjskie padał deszcz. Stan dróg - dostateczny.
Materiałowe zaopatrzenie brygady było zorganizowane dobrze. Zaplanowano amunicji na SO - 4 jednostki ognia, podwieziono 2,5 jednostki ognia.
Brygada była gotowa do otwarcia ognia we wskazanym terminie, tj. w dniu 17.Vli. 1944 r. na godz. 5.00. Dane o zgrupowaniu piechoty nieprzyjaciela nie były dostateczne (nie wiadomo, jaki pułk bronił się przed frontem). Cele dla ognia artyleryjskiego były określone dokładnie za pomocą zwiadu dźwiękowego - z uwzględnieniem systematycznej omyłki i były potwierdzone przez zdjęcia fotograficzne.
b) Opór stawiany przez nieprzyjaciela był bardzo nieznaczny; nieprzyjaciel z rzadka przechodził do kontrataków przy współdziałaniu niewielkiej ilości czołgów.
c) W wyniku ofensywy obrona nieprzyjaciela została przerwana. Armia Radziecka rozpoczęła pościg za nieprzyjacielem, w którego rezultacie w dniu
20.VII. 1944 r. osiągnięto linię rz. Bug.
d) Brygada była wykorzystana prawidłowo.
Ujemne strony - w warunkach wojny manewrowej brygada nie jest w stanie przewozić odpowiedniej ilości amunicji z powodu braku samochodów. Nawet etatowa ilość samochodów nie jest wystarczająca dla potrzeb brygady.
2. Działanie bojowe artylerii w czasie operacji.
a) Kierowanie ogniem artylerii było zorganizowane przez łączność radiową i telefoniczną.
Po przerwaniu obrony nieprzyjaciela zmiana ugrupowania rozpoczęła się dywizjonami.
Potrzeby wzajemnego wspierania się ogniem nie było.
b) Brygada nie brała udziału w odpieraniu kontrataków nieprzyjaciela. Zabezpieczenie prawego skrzydła przeciw czołgom było zorganizowane przez grupę. ADD-69.
Załącza się schemat ogni o zabezpieczeniu styku z sąsiadem z prawa.
c) Brygada prowadziła ogień przeważnie z zakrytych SO, dwa plutony brygady wyjechały na odkryte SO dla odparcia kontrataków czołgów.

III. Epizody bojowe i poświęcenie artyleryjskich oddziałów, dywizjonów, baterii i pojedynczych dział w operacji.
Zastępca dowódcy 5 baterii do spraw liniowych ppor. Wiktor Ignatienko, po zatrzymaniu się piechoty przed drugą linią nieprzyjaciela, otrzymał rozkaz prowadzenia ognia na wprost. Ppor. Ignatienko, nie zważając na silny ogień artyleryjski i moździerzy nieprzyjaciela, prowadził celny ogień na wprost, w którego wyniku został zdławiony ogień baterii artylerii trzydziałonowej 75 mm, która cofnęła się. Zniszczono dwa DSB i około 20 żołnierzy nieprzyjaciela.

IV. Straty w artylerii za czas operacji i zdobycze artyleryjskie.
W ludziach: w dniu 20.VII. 1944 r. został zmiażdżony na śmierć przez przejeżdżający traktor 1 kanonier.
W sprzęcie: podczas marszu została rozbita 1 radiostacja i 1 aparat telefoniczny.
Zdobyczy - nie ma.

V. Zaopatrzenie w amunicję i sprzęt bojowy.
1. Zaplanowano przewiezienie na SO 4 jednostki ognia pocisków.
2. Do rozpoczęcia operacji podwieziono na SO - 2,5 jednostki ognia.
3. W czasie operacji bojowych rozchodowano 2378 pocisków (122 mm dział).
4. Wypadków i niewypałów pocisków nie było. Wszystkie pociski rozrywały się.
5. Podczas walki nie podwożono pocisków na SO.
6. Wypadków i katastrof nie było.
7. Działanie sprzętu podczas walki - dobre; wypadków uszkodzeń nie było. Stan sprzętu - dobry.

VI. Konkluzje i wnioski z punktu widzenia wykorzystania bojowego artylerii - brygada była wykorzystana prawidłowo, otrzymane zadanie wypełniła.

VII. Załączniki do sprawozdania:^(a)
1. Tablica ognia.
2. Schemat ognia.
3. Rozkaz bojowy.



                                                                                                                                                                        Szef Sztabu 1 Brygady Artylerii
                                                                                                                                                                                    W. Lubiński, ppłk


Oryginał, maszynopis.
CAW, 1 AWP 467, s. 1-2.

^a. - Załączników nie zamieszczono.