11.VII. 1944 r .
Artyleria dywizji na postoju w rejonie Józefin - Zofiówka, pow. Kiwerce, woj. wołyńskie. W nocy otrzymano rozkaz wymarszu sztabu artylerii dywizji i 3 palu.

12.VII. 1944 r.
O godz. 5.00 sztab artylerii dywizji, a o godz. 7.00 3 pal wyruszyły marszrutą - Kiwerce, Łuck, Hołoby i skoncentrowały się w rejonie Nowa Dąbrowa, pow. kowelski. Pod wieczór otrzymano zadanie skoncentrować się w rejonie Turzysk i czekać dalszych rozkazów. Podczas przemarszu żadnych wydarzeń nie było.

13.VII. 1944 r.
W nocy artyleria skoncentrowała się w rejonie Turzysk, kol. Dąbrowa. Otrzymano rozkaz dla 3 palu, że wchodzi on w skład grupy wzmocnienia, składającej się z jednostek artylerii 1 Armii Polskiej i ma wspierać działania 312 DP 91 KA Armii Radzieckiej. Sztab artylerii udziału bezpośrednio nie bierze i praca jego polega tylko na kontroli działań 3 palu.

14.VII.1944 r.
Rekonesans rejonu rozlokowania 3 palu. Otrzymano zadanie wspierania działań 312 DP 91 KA Armii Radzieckiej.

15.VII. 1944 r.
W nocy 3 pal zajął ugrupowanie bojowe w rejonie las 2 km na południowy wschód od Targowiszcze i przeprowadził prace inżynieryjne, budując SO i PO. Wskutek napadu ogniowego na SO został zabity celowniczy 3 baterii i lekko ranny dowódca tej baterii chor. Januszewski.

16.VII.1944 r.
Pułk przeprowadzał wstrzeliwanie pomocniczych celów i celo w. W ciągu dnia - dwa napady ogniowe artylerii nieprzyjaciela, w których wyniku zostało zabitych 4 szeregowców i jeden ciężko ranny. Pierwsze napady artylerii nieprzyjaciela i poniesione straty w ludziach nie oddziałują ujemnie na stan moralny składu osobowego i nie obniżają nastroju bojowego.

17.VII. 1944 r.
Nawiązano łączność z piechotą. Na jej odcinku ogromna ilość artylerii polskiej i radzieckiej. Prowadzone są przygotowania do przerwania linii obronnej nieprzyjaciela. Sztab 3 pal-u przy czynnym udziale pracowników sztabu artylerii dywizji opracowuje plany przygotowania artyleryjskiego. Do godz. 18.00 wstrzelano wszystkie cele. Pułk w pełnym pogotowiu do działań.

18.VII. 1944 r.
Zawiadomiono o rozpoczęciu artyleryjskiego przygotowania o godz. 5.00. Zadaniem 312 dywizji jest zająć wzgórze 204,6. O godz. 5.00 rozpoczęło się przygotowanie artyleryjskie. Godzina huraganowego ognia artylerii i radziecka piechota wspierana tysiącem polskich i radzieckich dział zajmuje wzgórze 204,6 i posuwa się naprzód, nie natrafiając na opór nieprzyjaciela, który wycofał się ze wszystkich czterech linii obrony i odszedł do w. Osiereby. Wystrzelano podczas przygotowania artyleryjskiego pocisków 76 mm o- 2000, 122 mm - 500.

19.VII.1944 r.
Grupa radiotelegrafistów, składająca się z jednego oficera (ppor. Nowik), trzech podoficerów i sześciu szeregowców, którzy byli wysłani 18.VII z piechotą radziecką, została otoczona przez grupę niemieckich fizylierów i po krótkiej walce 5 szeregowców dostało się do niewoli razem z jedną radiostacją.

20.VII. 1944 r.
Z powodu braku benzyny czekamy na wymarsz na zajmowanych stanowiskach ogniowych. Piechota radziecka dotarła do rz. Bug. Sprawdzamy teren napadów ogniowych 3 palu. Większość pocisków wybuchała w rejonie nieprzyjacielskich transzei, dużo celnych trafień bezpośrednio do transzei. W strefie ognia 3 palu do 20 zabitych Niemców, 2 zniszczone ckm. To świadczy o prawidłowym planowaniu i umiejętnym kierowaniu ogniem. Dowództwo artylerii 91 KA Armii Radzie-kiej złożyło na ręce dowódcy artylerii dywizji podziękowanie dla całego składu osobowego 3 palu za dobre działanie w przełamaniu linii obrony nieprzyjaciela w rejonie Tu rżysk, polecając przedstawić wyróżniających się w działaniach do odznaczeń orderami radzieckimi. Godzina 13.00 - otrzymujemy benzynę. Wymarsz marszrutą - Osiereby, Zaglinki, Sztun, Zamłynie.

21.VII. 1944 r.
Otrzymano rozkaz wymarszu i zajęcia ugrupowania bojowego w rejonie m. Bereżce. Do godz. 8.00 3 pal zajął ugrupowanie bojowe. Wchodząc nadal w skład grupy wzmocnienia pułk wspiera 312 dywizję piechoty walczącą na zachodnim brzegu rz. Bug. Prowadzi się ogień w celu obezwładnienia baterii i punktów ogniowych nieprzyjaciela ^(a).


                                                                                                                                                                        Zastępca szefa Sztabu Artylerii
                                                                                                                                                                            3 Polskiej Dywizji Piechoty                                                                                                                                                                                                          J. Szatow, kpt.


Oryginał, maszynopis.
CAW, 1 AWF 441, s. 122.

^a. - Nie zamieszczono dalszej części, gdyż nie dotyczy walk nad Turią i Bugiem..