Promocje:

Podpułkownik: wrzesień 1944 r. (pośmiertnie).
Major: 28 sierpnia 1944 r.
Kapitan: 11 listopada 1942 r.
Porucznik: 1939 r.

Harcmistrz: 20 sierpnia 1944 r.

Funkcje:

Nauka w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowii-Komorowie.: 1932 - 1933 r.
Nauka w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie.: 1933 - 1936 r.
Dowódca kompanii w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.: 1936 (?) - ??
Adiutant dowódcy 1 Batalionu Saperów w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.: ?? - ??
Instruktor w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.: ?? - ??
Dowódca plutonu w 3 samodzielnej zmotoryzowanej kompanii, 60 batalionu saperów, Armia "Modlin".: wrzesień 1939 r.
Dowódca plutonu w 3 samodzielnej zmotoryzowanej kompanii, 60 batalionu saperów, Armia "Warszawa".: wrzesień 1939 r.
W konspiracji od listopada 1939 r.
Członek sztabu Referatu III C w Dowództwie Głównym SZP.: 1939 - kwiecień 1940 r.
Dowódca patrolu Związku Odwetu KG ZWZ.: kwiecień 1940 - ??
Dowódca Oddziału Specjalnego Związku Odwetu "Osjan", Oddział Dyspozycyjny KG AK "Motor 30".: połowa 1942 - listopad 1942 r.
Dowódca Oddziału Specjalnego "Osjan", Oddział Dyspozycyjny Kedywu KG AK "Motor 30"/"Sztuka 90".: koniec 1942 - grudzień 1943 r.
Zastępca dowódcy Oddziału Dyspozycyjnego KG AK "Sztuka 90"/"Deska 81".: grudzień 1943 - 22 maja 1944 r.
Wykładowca na tajnej Szkole Podchorążych Piechoty "Agricola".: ?? - ??
Dowódca Brygady Dywersyjnej Kedywu KG AK "Broda 53".: 22 maja - 1 sierpnia 1944 r.
Dowódca Brygady Dywersyjnej Kedywu KG AK "Broda 53", Zgrupowanie "Radosław".: 1 - 30/31 sierpnia 1944 r.
Członek Rady Wychowawczej Warszawskich Grup Szturmowych Szarych Szeregów.: ?? - ??

Opinie:

Wniosek awansowy płk Jana Mazurkiewicza "Radosława" z 15 sierpnia 1944 r.:

"Jako dowódca baonu w 15-o dniowych walkach przeprowadził szereg akcji ofensywnych, doskonale przemyślanych i zorganizowanych, które rozszerzyły stan posiadania terenowy Zgrupowania "Radosław" i dały liczną zdobycz w sprzęcie wojennym i jeńcach"

Notatki:

Urodził się w rodzinie polsko-fińskiej, syn Jana, farmaceuty i Malwiny Amelii Backlund. Od 1915 r., wraz z rodzicami mieszkał w Petersburgu, a od 1922 r., w kraju.
W roku 1923 rozpoczął naukę w gimnazjum w Mołodecznie, natomiast od 1926 w Państwowym Gimnazjum im. Joachima Lelewela w Wilnie, gdzie w czerwcu 1931 r., otrzymał świadectwo dojrzałości.

Jeden z najwybitniejszych dowódców Polskich Sił Zbrojnych w Kraju. Planował i kierował wieloma akcjami dywersyjnymi Kedywu KG AK, osobiście jako obserwator uczestniczył w takich akcjach AK jak: "Wieniec", "Polowanie" czy "Bielany".
W Powstaniu Warszawskim jego Brygada Dywersyjna walczyła w składzie Zgrupowania "Radosław". 1 sierpnia Andrzejewski prowadził natarcie Batalionu "Zośka" na szkołę przy ul. Św. Kingi. Był również dowódca przeciwnatarcia, które 6 sierpnia doprowadziło do odbicia obu cmentarzy na Woli.
26 sierpnia kierował natarciem "Zośki" i części "Czaty" na PWPW. Zginął w nocy z 30 na 31 sierpnia 1944 r., w czasie przebijania się oddziałów Grupy "Północ" ze Starego Miasta do Śródmieścia w rejonie ulicy Bielańskiej.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.: trzykrotnie (po raz drugi: 27 września 1939 r., po raz trzeci pośmiertnie 27 września 1944 r.).
Virtuti Militari V klasy.: 11 sierpnia 1944 r.