Promocje:

Podporucznik.:

Funkcje:

Wstępuje ochotniczo do Wojska Polskiego.: 1936 r.
Uczestnik dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 19 Pułku Piechoty (Lwów).: ?? - 1937 r.
Komendant Związku Rezerwistów Rzeczpospolitej Polskiej w Mikulczynie.: ?? - ??
Radiotelegrafista w służbie ruchu PKP w Nadwórnej.: 1937 - 1939 r.
Dowódca plutonu w 19 Pułku Piechoty.: ?? - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwu Polski.: 1 października 1939 r.
Adiutant Komendanta Okręgu Stanisławów ZWZ-AK.: ?? - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego Kołomyja ZWZ-AK.: ?? - ??
Komendant Obwodu Nadwórna ZWZ-AK.: ?? - 3 lipca 1943 r. (aresztowany).
Oficer Informacyjny Inspektoratu Rejonowego Kołomyja AK.: ?? - ??

Opinie:

Notatki:

Urodził się jako jedno z sześciorga dzieci Bazylego i Marii z domu Reisch. Po ukończeniu gimnazjum w Stanisławowie, w 1936 r., wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. W 1937 r., ukończył dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 19 pp. we Lwowie.
Przeniesiony do rezerwy w stopniu sierżanta podchorążego. W latach 1937-1939 pracował w zawodzie radiotelegrafisty w służbie ruchu PKP w Nadwórnej. Społecznie pełnił funkcję Komendanta Związku Rezerwistów RP w Mikulczynie.

Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r., w szeregach 19 pp., jako dowódca plutonu. Walczył m. in. pod Płockiem. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Lwowa. 1 października 1939 r., został zaprzysiężony w szeregi SZP, przez zastępcę dowódcy 19 pp., ppłk. Smerczyńskiego, który polecił mu powrócić do Mikulczyna, gdzie podjął pracę jako dyżurny ruchu na kolei.
Opiekował się w Mikulczynie przybyłym tu ppłk. Smerczyńskim, zostając równocześnie jego adiutantem. W lipcu 1941 r., po zajęciu Małopolski przez wojska niemieckie, zaczął organizować Inspektorat Rejonowy ZWZ Kołomyja.
Ostatecznie mianowany Komendantem Obwodu Nadwórna ZWZ-AK. Aresztowany 3 lipca 1943 r., wraz z rodzicami i siostrą, osadzony w więzieniu w Stanisławowie, potem w Tatarowie, z którego uciekł 12 września 1943 r.

Przedostał się do Kołomyi, gdzie otrzymał dokumenty na nazwisko Stefan Różański. Mianowany na stanowisko oficera informacyjnego Inspektoratu Rejonowego Kołomyja AK. Po wkroczeniu wojsk sowieckich, razem z całym sztabem inspektoratu nie ujawnił się i przed powtórnym zajęciem Kołomyi przez Niemców przedostał się do Czerniowiec.
Po kilku tygodniach powrócił do Kołomyi, która była zajęta w tym czasie przez wojska sowieckie. Podjął pracę jako dyżurny ruchu na stacji w Horodeńce. do lutego 1945 r., udawało mu się utrzymywać kontakt z komendą Okręgu NIE Stanisławów, zainstalowanej we Lwowie.

W październiku 1945 r., wyjechał na Śląsk do Kluczborka, potem do Głubczyc, gdzie działał w WiN. Podjął pracę na PKP. Nie ujawnił się. Ukończył zaocznie studia na Wydziale Komunikacji Politechniki Warszawskiej i był w ostatnich latach, aż do przejścia na emeryturę w 1978 r., dyrektorem rejonowym PKP w Tarnowskich Górach.
Działał w Światowym Związku Żołnierzy AK. Kierował Kołem Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Bytomiu, gdzie mieszkał.

Zmarł w Bytomiu 13 stycznia 1995 i został pochowany na cmentarzu przy ul. Piekarskiej. Żonaty z Marią z domu Drwięga (1930-1985), miał dwie córki: Łucję Kardemicz ur. w 1956 r. i Joannę ur. w 1969 r. Miał trzech braci: Franciszka, Józefa i Jana.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych (1942 r.)