Promocje:

Podpułkownik.:
Major.: 1944 r.
Kapitan.: 19 marca 1939 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1934 r.
Podporucznik.: ze starszeństwem z 15 sierpnia 1931 r.

Funkcje:

Elew Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowii Mazowieckiej-Komorowie.: 1928 - 1931 r.
Dowódca plutonu w 44 Pułku Piechoty (Równe).: 1931 - ??
Uczestnik specjalistycznego kursu broni pancernej w Modlinie.: ?? - ??
Służba w 11 Dywizjonie Pancernym Mazowieckiej Brygady Kawalerii.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Adiutant 11 Szwadronu Pancernego Mazowieckiej Brygady Kawalerii.: sierpień - wrzesień 1939 r.
Zastępca dowódcy 11 Szwadronu Pancernego Mazowieckiej Brygady Kawalerii.: wrzesień 1939 r.
II Zastępca Komendanta Okręgu Wilno ZWZ.: 1940 - ??
Zastępca szefa Oddziału I Komendy Okręgu Wilno ZWZ-AK.: ?? - lato 1942 r. (?)
Komendant Inspektoratu "F" Okręgu Wilno AK.: lato - koniec 1942 r.
Oficer w sztabie Komendy Okręgu Wilno.: koniec 1942 - ??
Szef Oddziału I Sztabu Polowego Komendanta Okręgu Wilno AK.: 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jana i Apolonii. Po ukończeniu w 1928 r., gimnazjum i zdaniu matury wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazoweckiej-Komorowie, gdzie uczył się w latach 1928-1931. Po ukończeniu podchorążówki został awansowany do stopnia podporucznika służby stałej piechoty ze starszeństwem z 15 sierpnia 1931 r., z przydziałem do dalszej zawodowej służby wojskowej w 44 pp. w Równem na stanowisko dowódcy plutonu.

1 stycznia 1934 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej. Przeniesiony do Modlina, gdzie ukończył specjalistyczny kurs dla oficerów broni pancernej. Otrzymał przeniesienie do 11 Dywizjonu Pancernego Mazowieckiej Brygady Kawalerii. 19 marca 1939 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej broni pancernej. Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r., na stanowisku zastępcy dowódcy 11 Szwadronu Pancernego Mazowieckiej Brygady Kawalerii.
Organizacyjnie podlegał dowódcy Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej, dowodzonej przez płk dypl. Stefana Roweckiego. Po zakończeniu działań wojennych znalazł się na Wileńszczyźnie.

Od 1940 r., czynny w konspiracji ZWZ, gdzie pełnił funkcję II zastępcy Komendanta „Pola” Okręgu Wilno ZWZ - majora Roczniaka. Potem pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji w sztabie okręgu. Był zastępcą szefa Oddziału I (Organizacyjnego) Komendy Okręgu ZWZ/AK Wilno. Latem 1942 r., został skierowany na teren Oszmiany, gdzie pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu „F” AK, którą przekazał pod koniec 1942 r., mjr. Dębickiemu „Jaremie”. Następnie ponownie w sztabie Komendy Okręgu AK Wilno.
W 1944 r., pełnił funkcję szefa Oddziału I w polowym sztabie ppłk. Aleksandra Krzyżanowskiego „Wilka”, Komendanta Okręgu AK Wilno. W dniu 17 czerwca 1944 r., został aresztowany i uwięziony w więzieniu w Wilnie. 27 lutego 1946 r., został uwięziony w obozie nr 41 w Ostaszkowie. Tu przebywał do 5 maja 1947 r. Przeniesiony do łagru nr 64 w Morszańsku, gdzie przebywał w okresie od 10 maja do 20 października 1947 r. W dniu 13 listopada 1947 r., został repatriowany przez Brześć do Polski. Represjonowany przez UB/SB. W latach 1960-1969 opracował kilka prac dotyczących działalności AK na Wileńszczyźnie.

Zmarł w Polsce w 1978 r.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy (nr leg. 12 741),
Krzyż Walecznych.