Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
DEMBIŃSKI, Stefan.

DEMBIŃSKI, Stefan Antoni

Kapitan rezerwy artylerii.



Pseudonimy: "Andrzej", "Antoni", "56", "Andrzej Zaklika".


Urodzony: 1 lipca 1901 r., w Szyszczycach, powiat pińczowski.

Zmarł: 21 grudnia 1974 r. w Warszawie.



Promocje:

Kapitan.: 3 maja 1944 r.
Porucznik.: 1935 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Jako ochotnik wstępuje do Wojska Polskiego.: (czerwiec 1920 r.)
Służba w 4 dywizjonie artylerii konnej.: czerwiec 1920 - ??
Adept Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu.: ??
Zdemobilizowany.: (maj 1921 r.)
Urzędnik.: 1924 - 1926 r.
Kierownik krochmalni i gorzelni w Nosalewie w Poznańskiem.: 1926 - 1931 r.
Dyrektor cegielni Białaczowskich Zakładów Ceramicznych.: 1931 - ??
Zarządca majątku Zygmunta Broel-Platera w Białaczowie, pow. opoczyński.: ??
Adiutant dowódcy 2 dywizjonu haubic, 4 pułku artylerii ciężkiej 8 DP.: ?? - 11 września 1939 r.
P.o. dowódcy 2 dywizjonu haubic, 4 pułku artylerii ciężkiej, 8 DP.: 11 - 29 września 1939 r.
Uczestnik obrony Modlina.: (wrzesień 1939 r.)
Przedstawiciel firmy "Solvay" w Warszawie.: 1940 - ??
Członek kapitanatu organizacji "Muszkieterów". luty 1940 - sierpień 1942 r.
II zastępca kapitana "Muszkieterów" - Stefana Witkowskiego.:
Nadzorujący działalność kontrwywiadu "Muszkieterów".: ??
Kierownik referatu "992" - Biuro Studiów, kontrwywiadu Oddziału II Komendy Głównej AK.: wrzesień 1942 - ??
Urzędnik Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Łodzi.: ?? - koniec 1945 r.
Kierownik Mechanicznej Wytwórni Papierów Impregnowanych w łodzi.: 1948 - 1950 r.
Artysta-rysownik w Muzeum Archeologicznym w Łodzi.: 1950 - 1951 r.
Artysta-rysownik w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie.: 1951 - 1968 r.
Przewodniczący sekcji muzealnej Zarządu Okręgowego Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki.: ??

Opinie:

Notatki:

Syn Stefana, architekta i właściciela ziemskiego oraz Marii z domu Czetwertyńskiej.
W 1913 r., rozpoczął naukę w Benediktiner Institut w Ettal niedaleko Monachium. Po wybuchu I Wojny Światowej wrócił do rodziców, do kraju, gdzie od roku 1915, uczęszczał do gimnazjum filologicznego im. Św. Stanisława Kostki w Warszawie. W czerwcu 1920 zdaje tam maturę i otrzymuje świadectwo dojrzałości.
W tym samym czasie wstępuje ochotniczo do Wojska Polskiego, aż do zdemobilizowania w roku następnym.
Po demobilizacji podjął studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Poznańskiego i w 1939 r. uzyskał dyplom inżyniera rolnika.
Podczas Wojny Obronnej 1939 był uczestnikiem obrony Twierdzy Modlin, jako żolnierz 8 DP. Po kapitalcji obrońców, dostał się do niewoli i przebywał w obozie w Działdowie, skąd zwolniono go 20 października.
Od 1940 był przedstawicielem firmy "Solvay", a od lutego tego roku członkiem podziemnej organizacji "Muszkieterzy".
Uczestnik rozmów z kolejnymi szefami Oddziału II KG AK ppłk. Wacławem Berką i ppłk Marianem Drobikiem, co w dużej mierze przyczyniło się do przejścia sporej liczby oficerów z "Muszkieterów" do AK.
Po rozwiązaniu "Muszkieterów", przeszedł do pracy w kontrwywiadzie Komendy Głównej Armii Krajowej.
W czasie Powstania Warszawskiego, dzięki dobrej znajomości języka niemieckiego uratował życie dużej grupie osób, m. in. otoczył opieką 250 osób zgromadzonych w kilku willach, w okolicy ul. Filtrowej.
Po wojnie pracował w kilku zakładach chemicznych, a następnie jako artysta-rysownik w muzeach w Łodzi i Warszawie.
Aresztowany 27 marca 1954 r., i wyrokiem Sądu Wojewódzkiego dla m. st. Warszawy z 1 lutego 1955 r., skazany na trzy lata więzienia.
Zwolniony z aresztu w 1956 r., i postanowieniem Sądu Najwyzszego z 12 lutego 1957 r., zrehabilitowany.
Powrócił wówczas do pracy w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie. Od 1968 r., był na emeryturze.


Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.: 1921 r.
Virtuti Militari V klasy.: 1922 r.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion