Promocje:

Podporucznik.: 11 listopada 1942 r.

Funkcje:

Twórca lokalnej organizacji konspiracyjnej w Sierakowie.: ?? - ??
Zaprzysiężony w szeregi Armii Krajowej.: 3 lipca 1942 r.
P.o Komendanta Obwodu Międzychód, Okręg Poznań AK.: lipiec 1942 - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego Poznań-Zachód, Okręg Poznań AK.: ?? - 8 sierpnia 1944 r. (aresztowany).

Opinie:

Notatki:

Syn Marcina i Heleny z domu Lipońskiej. Od 1919 r., uczył się w szkole wydziałowej w Gnieźnie po ukończeniu, której odbył kursy handlowo-księgowy. Następnie pracuował w zawodzie buchaltera. Ze względów zdrowotnych nie został powołany do odbycia służby wojskowej w Wojsku Polskim.
Od lata 1938 r., mieszkał w Sierakowie, gdzie prowadził biuro rozrachunkowo – księgowe. W okresie tym prowadził jednocześnie działalność polityczną. Był członkiem Stronnictwa Narodowego. Nie brał udziału w Wojnie Obronnej 1939 r.
Podczas okupacji niemieckiej, od grudnia 1939 r., zatrudniony był jako księgowy w niemieckiej firmie budowy dróg i mostów, której właścicielem był Erich Neugebauer, z siedzibą w Sierakowie. Firma posiadała oddziały w Poznaniu, Ostrowie Wielkpolskim, Krotoszynie, we Lwowie i Śniatyniu.

Pełniona funkcja umożliwiała mu swobodne poruszanie się po Kraju Warty i Generalnej Guberni. W 1941 r. utworzył z bratem Marianem na terenie Sierakowa lokalną organizację konspiracyjną. Nawiązał kontakty z członkami organizacji ZWZ/AK.
Zaprzysiężony do AK w dniu 3 lipca 1942 r., przez kpt. Jana Kamińskiego „Rokitę” i mianowany p.o. Komendanta Obwodu AK Międzychód z siedzibą w Sierakowie. W dniu 11 listopada 1942 r., został awansowany do stopnia podporucznika czasu wojny.
Po przekazaniu funkcji p.o. Komendanta Obwodu Międzychód Czesławowi Mierzwickiemu „Adamowi” przeszedł do dyspozycji ppor. Leopolda Marciniaka „Edwarda”.

Latem 1943 r., zorganizował w Sierakowie lokal odpraw dla członków sztabu Okręgu Poznańskiego AK. Był współorganizatorem wyjazdów inspekcyjnych Komendanta Okręgu płk Henryka Kowalówki „Dziedzica”, którego zalegalizował jako pracownika firmy E. Neugebauera w oddziale firmy w Ostrowie, co ułatwiło mu poruszanie się po podległym terenie.
Mianowany Komendantem Inspektoratu Rejonowego AK Poznań – Zachód, którym kierował do 8 sierpnia 1944, czyli do dnia aresztowania przez gestapo, które miało miejsce w Sierakowie. Przewieziony do siedziby gestapo w Poznaniu, słynnego „Domu Żołnierza’. Po okrutnym i ciężkim śledztwie osadzony w obozie karnym w Żabikowie koło Poznania.
Ewakuowany transportem kolejowym do KL Sachsenhausen, skąd w lutym 1945 r. wywieziony został do KL Buchenwald, gdzie zmarł z wycieńczenia 3 marca 1945 r. Sądownie uznany za zmarłego w 1947 r.

Żonaty z Leokadią Wiktorią, zamieszkałą po wojnie w Poznaniu przy ul. Kochanowskiego 9/6.

Odznaczenia m.in.: