Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
JANI, Leopold Teofil.


JANI, Leopold Teofil

Major służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Feliks”, „Karol”, „Teofil” vel Aleksander Matiuszyn..

Urodzony: 20 grudnia 1900 r., w Warszawie

Zmarł: ???.


Promocje:

Major.:
Kapitan.: 1 stycznia 1933 r.
Porucznik.: 1922 r., ze starszeństwem z 1 lipca 1920 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Wstępuje ochotniczo do 4 Pułku Piechoty Legionów.: 15 lipca 1915 r.
Członek Polskiej Organizacji Wojskowej w Częstochowie.: styczeń 1917 - marzec 1918 r.
Służba w I Korpusie Polskim na Wschodzie.: 17 maja - czerwiec 1918 r.
Służba w 4 Dywizji Piechoty (Kubań).: wrzesień - 8 grudnia 1918 r.
Służba w I Batalionie 30 Pułku Piechoty.: czerwca 1919 - ??
Uczestnik kursu szkoły podchorążych piechoty.: ?? - ??
Służba w I Batalionie Strzelców Śląskich (III Powstanie Śląskie).: czerwiec 1921 - ??
Służba w Wydziale III Dowództwa Okręgu Generalnego Łódź.: 15 lipca - październik 1921 r.
Służba w 30 Pułku Piechoty Strzelców Kaniowskich (Warszawa).: 12 października 1921 - 13 lutego 1925 r.
Młodszy oficer kompanii w 10 Batalionie KOP "Krasne" (Wileńszczyzna).: 13 lutego 1925 - ??
Dowódca kompanii w 10 Batalionie KOP "Krasne".: ?? - ??
Dowódca 3 kompanii I Batalionu 23 Pułku Piechoty (Włodzimierz Wołyński).: 1931 - 1939 r.
Oficer w I Batalionie 75 Pułku Piechoty (Chorzów).: 1939 r.
Dowódca 2 kompanii I Batalionu 75 Pułku Piechoty (Armia "Kraków").: wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: maj 1940 r.
Dowódca Batalionu w Obwodzie Mokotów, Okręg Warszawa ZWZ.: 1940 - grudzień 1941 r.
Szef Oddziału I Komendy Okręgu Stanisławów ZWZ-AK.: grudzień 1941 - lipiec 1942 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Chodorów AK.: lipiec/sierpień - 15 listopada 1942 r.
P. o. Komendanta Okręgu Stanisławów AK.: 15 listopada - 19 lub 21 grudnia 1942 r.
Dowódca Polskiej Kompanii Wartowniczej przy Armii USA (Wersal).: kwiecień 1945 - sierpień 1946 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Alojzego i Stanisławy z domu Markowskiej. Do 1915 r., był uczniem gimnazjum w Częstochowie. 15 lipca 1915 r., wstąpił ochotniczo do 4 pp. Leg., w którym służył do sierpnia 1916 r.
Urlopowany z uwagi na wiek. W październiku 1916 r., powrócił do Częstochowy, gdzie w styczniu 1917 r., wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej w Częstochowie. W POW działał do marca 1918 r.

W kwietniu 1918 r., przedostał się na teren Rosji i 17 maja wstąpił do I Korpusu gen. Dowbór-Muśnickiego. Po demobilizacji Korpusu w czerwcu 1918 r., powrócił w lipcu tego roku do Warszawy.
We wrześniu 1918 r., został skierowany przez POW do 4 DP gen. Żeligowskiego na Kubań. W dniu 8 grudnia 1918 r., w rejonie stacji Rozdzielnaja koło Odessy dostał się do niewoli wojsk atamana Semena Petlury, skąd wkrótce uciekł i powrócił do kraju.

Od czerwca 1919 r., służył w I Batalionie 30 pp. W szeregach 30 pp. brał w 1919-1920 udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Ukończył kurs szkoły podchorążych piechoty.
Po wojnie, w 1 czerwcu 1921 r., wstąpił ochotniczo do I Batalionu Strzelców Śląskich i brał udział w III Powstaniu Śląskim. W 1922 r., został zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu porucznika służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 lipca 1920 r.

Od 15 lipca 1921 r., pracował w Wydziale II Dowództwa Okręgu Generalnego Łódź, a od 12 października 1921 r., służył w 30 pp. Strzelców Kaniowskich w Warszawie, skąd 13 lutego 1925 r., przeniesiono go do KOP, gdzie był kolejno młodszym oficerem kompanii i potem dowódcą kompanii w 10 baonie KOP „Krasne”, stacjonującego w miasteczku Krasne nad Uszną pow. Mołodeczno, woj. wileńskie.
W 1931 służył w 23 pp. we Włodzimierzu Wołyńskim na stanowisku dowódcy 3 kompanii w I baonie. 1 stycznia 1933 r., został awansowany do stopnia kapitana służby stałej piechoty.

W roku 1939 został przeniesiony do 75 pp. w Chorzowie z przydziałem do I Batalionu stacjonującego w Rybniku. W Wojnie Obronnej 1939 r., był dowódcą 2 kompanii I batalionu 75 pp., działającego w składzie Armii „Kraków”.
Przeszedł szlak bojowy pułku walcząc z wrogiem od Rybnika aż pod Krasnobród na Lubelszczyźnie. Podczas okupacji niemieckiej, od maja 1940 r., w konspiracji ZWZ na terenie Warszawy.

Początkowo dowódca batalionu w Obwodzie ZWZ Warszawa – Mokotów. W grudniu 1941 r., został przeniesiony do Okręgu Stanisławów, będącego częścią Obszaru Lwowskiego.
Po przybyciu na teren Okręgu Stanisławów objął stanowisko szefa I Wydziału Komendy Okręgu, które sprawował do lipca 1942 r. W wyniku dekonspiracji został przeniesiony na stanowisko Komendanta Inspektoratu Rejonowego AK Chodorów. Najprawdopodobniej od 15 listopada 1942 r., pełnił funkcję p. o. Komendanta Okręgu AK Stanisławów.

Aresztowany przez Gestapo 19 lub 21 grudnia 1942 r., i więziony w więzieniu lwowskim, a następnie w obozach koncentracyjnych: Majdanek, Oświęcim, Sachsenhausen i Bergen – Belsen. Uwolniony z obozu 15 kwietnia 1945 r., przez wojska brytyjskie. W dniu 28 kwietnia 1945 r., przybył do Francji i objął dowództwo nad polską kompanią wartowniczą przy armii amerykańskiej w Wersalu, które sprawował do sierpnia 1946 r. Dalsze losy nie są znane.

Odznaczenia m.in.:




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion