Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
JAWORSKI, Feliks Ignacy.


JAWORSKI, Feliks Ignacy

Kapitan służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Sas”, „Sosna”.

Urodzony: 2 lipca 1898 r., w Olesnie.

Zmarł: 9 listopada 1955 r., w Olsztynie.


Promocje:

Kapitan.: 1 stycznia 1936 r.
Porucznik.: 1 czerwca 1921 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Służba w armii austriackiej.: 10 maja 1916 - 1 listopada 1918 r.
Uczestnik kursu w szkole oficerów rezerwy piechoty.: ?? - ??
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Oficer w 42 Pułku Piechoty (Białystok).: ?? - ??
Oficer administracyjno-materiałowy w 42 Pułku Piechoty.: 1938 - 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: początek 1940 r.
Komendant Inspektoratu IV w Podokręgu Północ, Okręg Warszawa-Województwo ZWZ.: październik 1940 - wrzesień 1941 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Franciszka i Adeli. Uczęszczał do szkoły średniej. W okresie od 10 maja 1916 do 1 listopada 1918 r., służył w armii austriackiej, gdzie ukończył kurs szkoły oficerów rezerwy piechoty.
Walczył na froncie rosyjskim i włoskim. W Wojsku Polskim służył od listopada 1918 r. Był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920). 1 czerwca 1921 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty.

Długoletni oficer 42 pp. w Białymstoku, gdzie pełnił różne funkcje. 1 stycznia 1936 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej. W latach 1938-1939 był oficerem administracyjno-materiałowym w 42 pp.
Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Walczył w Grupie płk. Horaka. Podczas okupacji niemieckiej przebywał na terenie Północnego Mazowsza. W konspiracji ZWZ od początku 1940 r.

W październiku 1940 r., objął funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego IV w Podokręgu Północne Mazowsze ZWZ, który w tym okresie podlegał Komendzie Okręgu Warszawa – Województwo. W końcu września 1941 r., udał się do Warszawy na odprawę z płk Horakiem, która miała się odbyć w lokalu konspiracyjnym przy ul. Żurawiej 24. Wpadł tu w zasadzkę zorganizowaną przez Gestapo i został aresztowany.

Przeszedł okrutne śledztwo. Więziony w więzieniu mokotowskim, potem na Pawiaku. Ostatnią jego informacją było, że jest oskarżony o nie zarejestrowanie się jako oficer, w niemieckim urzędzie. Jego żona aresztowana w Warszawie była więziona na Pawiaku, chora umieszczona w więziennym szpitalu. Po kilku miesiącach zwolniona.
Wywieziony z Pawiaka do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Obóz przeżył. Po wojnie w kraju. Mieszkał w Krakowie, potem w Olsztynie, gdzie zmarł 9 listopada 1955 r. Żona Halina Maria z domu Wodzińska.

Odznaczenia m.in.:




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion