Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
JACHIMOWSKI, Tadeusz Julian.

Ks. JACHIMOWSKI, Tadeusz Julian

Pułkownik.



Pseudonimy: "Budwicz".

Urodzony: 17 luty 1892 r., w Kazimierzy Małej, powiat pińczowski.

Zmarł: 7 lub 8 sierpnia 1944 r., w Warszawie.


Promocje:

Pułkownik.:

Funkcje:

Kapelan w szpitalu 1 pułku strzelców.: kwiecień - sierpień 1917 r.
Kapelan w szpitalu 1 Dywizji Strzelców.: sierpień - wrzesień 1917 r.
Dziekan w I Korpusie Polskim na Wschodzie.: wrzesień 1917 - czerwiec 1918 r.
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: (listopad 1918 r.)
Kapelan Okręgu Wojskowego w Miechowie.: listopad - grudzień 1918 r.
Dziekan Dowództwa Okręgu Generalnego Kielce.: grudzień 1918 - ??
Regens (dziekan) Konsystorza Polowego.: styczeń 1919 - ??
Kanclerz Kurii Biskupiej.: kwiecień 1919 - 1933 r.
Współzałożyciel i jeden z organizatorów Towarzystwa Patriotycznego.: ??
Szef Służby Duszpasterstwa Komendy Głównej AK.: luty 1943 - 7 lub 8 sierpnia 1944 r.
Wikariusz Generalny i zastępca Biskupa Polowego Wojska Polskiego.: lipiec 1943 - ??
Członek Komisji Duchowieństwa w Departamencie Wyznań Religijnych Delegatury Rządu RP na Kraj.: ?? - 23 maja 1943 r.
Przewodniczący Komisji Duchowieństwa w Departamencie Wyznań Religijnych Delegatury Rządu RP na Kraj.: 23 maja 1943 - ??
Wykładowca na Tajnym Seminarium Duchownym.: ??
Członek Rady Jedności Narodowej.: marzec 1944 - sierpień 1944 r.

Opinie:

Notatki:


Syn Juliana, nauczyciela i Heleny z domu Kobylańskiej.
Uczeń gimnazjum w Pińczowie, po jego ukończeniu wstąpił do Seminarium Duchownego w Kielcach. Od 1913 r., studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu. W trakcie studiów prezesował stowarzyszeniu akademickiemu "Polonia".
Święcenia kapłańskie przyjął we wrześniu 1914 r., w czerwcu 1917 otrzymał dyplom magistra teologii.
Po rozbrojeniu przez Niemców I Korpusu Polskiego na Wschodzie, został prefektem gimnazjum w Miechowie.
Współorganizator a następnie Kanclerz Polowej Kurii Biskupiej. Doktor filozofii, tajny szambelan papieski i prałat.
Inicjator, wydawca i redaktor "Kwartalnika poświęconego sprawom katolickiego duszpasterstwa wojskowego w Polsce", który był wydawany w latach 1931 - 1934.
Wykładowca homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. Od 1934 r., wicedyrektor kościoła akademickiego Św. Anny w Warszawie i naczelny kapelan akademików.
Podczas obrony Warszawy, we wrześniu 1939 r., niósł pomoc duchową rannym, a także przemawiał przed mikrofonami Polskiego Radia.
W okresie od października 1939 do kwietnia 1940 r., więziony na Pawiaku. Po uwolnieniu został rektorem kościoła Św. Anny. W konspiracji od 1941 r.
Organizator Towarzystwa Patriotycznego - niewielkiego, złożonego z przedstawicieli inteligencji ugrupowania politycznego, nawiązującego do tradycji Frontu Morges.
Podczas Powstania Warszawskiego został odcięty od Komendy Głównej AK. Został zamordowany w pobliżu kościoła Św. Wojciecha na Woli 7 lub 8 sierpnia 1944 r.
Autor znanego modlitewnika dla żołnierzy pt. "Żołnierz Chrystusowy", wydawanego także w podziemiu. Do jego dzieł należy także kilka publikacji historycznych, prac z zakresu duszpasterstwa i filozofii oraz dwa tomiki wierszy.

Odznaczenia:

Krzyż Walecznych.
Krzyż Komandorski Polonia Restituta.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion