Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
KISIEL, Feliks.


KISIEL, Feliks

Kapitan służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Benon”, „Szczęsny”.

Urodzony: 12 maja 1909 r., w Sosnowcu.

Zmarł: 2 czerwca 1943 r., w KL Auschwitz.


Promocje:

Kapitan.: 11 listopada 1941 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1936 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1932 r.

Funkcje:

Uczestnik szkolenia unitarnego w Batalionie Podchorążych Piechoty w Różanie.: 15 września 1929 - 27 sierpnia 1930 r.
Nauka w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.: wrzesień 1930 - sierpień 1932 r.
Przydział do 73 Pułku Piechoty (Katowice).: sierpień 1932 r.
Dowódca plutonu w 73 Pułku Piechoty.: 1932 - ??
Uczestnik kursu specjalistycznego dla oficerów z zakresie saperstwa.: ?? - ??
Dowódca plutonu pionierów w 73 Pułku Piechoty.: ?? - 16 września 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: początek 1940 r.
Szef Oddziału Vo (Łączność Operacyjna) w Komendzie Okręgu Śląsk ZWZ.: 1941 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Bielsk ZWZ-AK.: grudzień 1941 - 25 września 1942 r.

Opinie:

Notatki:

Uczęszczał do gimnazjum w Sosnowcu, gdzie w 1929 r., zdał maturę. W okresie od 15 września 1929 do 27 sierpnia 1930 r., służył w Batalionie Podchorążych Piechoty w Różanie, gdzie przeszedł przeszkolenie unitarne.
Od września 1930 do sierpnia 1932 r., w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie. 15 sierpnia 1932 r., otrzymał promocję do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 73 pp. w Katowicach, na stanowisko dowódcy plutonu. 1 stycznia 1936 r., awansowany do stopnia porucznika służby stałej piechoty.

Ukończył w Modlinie kurs specjalistyczny dla oficerów w zakresie saperstwa. Po powrocie do 73 pp. mianowany dowódcą plutonu pionierów. W Wojnie Obronnej 1939 r., nadal dowodził plutonem pionierów z 73 pp. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym pułku. Podczas bitwy pod Banachami, w dniu 16 września, został ranny. Przebywał w szpitalu.
Uniknął niewoli i powrócił do rodzinnego Sosnowca. Podczas niemieckiej okupacji, od początku 1940 r., był czynny w konspiracji ZWZ na terenie Sosnowca. W 1941 r., pełnił funkcję szefa Oddziału Vo (Łączność operacyjna) w sztabie Komendy Okręgu Śląskiego ZWZ.

11 listopada 1941 r. otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej. W grudniu 1941 r., mianowany przez ppłk Kowalówkę Komendantem Inspektoratu Rejonowego Bielsko ZWZ-AK. Początkowo kierował podległą strukturą z Sosnowca i Katowic. Na teren inspektoratu przybył dopiero w marcu 1942 r.
Jego działalność nie doprowadziła do naprawienia sytuacji na tym terenie. Jego współpracownik Ryszard Dembowicz "Radom" okazał się być później agentem gestapo, który doprowadził do kolejnych aresztowań i rozbicia struktur inspektoratu.

We wrześniu 1942 r., gestapo przystąpiło do masowych aresztowań wśród żołnierzy Armii Krajowej. Zdekonspirowany i zagrożony aresztowaniem usiłował uciec do Generalnej Guberni.
Został aresztowany w dniu 25 września 1942 r., na przejściu granicznym w Suchej i uwięziony. Po śledztwie został skierowany do obozu koncentracyjnego. Zginął 2 czerwca 1943 r., w KL Auschwitz z wyroku Sądu Doraźnego SS w Katowicach.

Odznaczenia m.in.:




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion