Promocje:

Podpułkownik.: 11 listopada 1943 r.
Major.: 19 marca 1938 r.
Kapitan.: 1 stycznia 1928 r.
Porucznik.: 1923 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.: 9 grudnia 1918 r.

Funkcje:

Wcielony do armii austriackiej.: 15 luty 1917 r.
Służba w 32 Pułku Ochrony Krajowej.: luty - czerwiec 1917 r.
Nauka w Szkole Oficerów Rezerwy w Opawie.: 30 czerwca - 25 listopada 1917 r.
Służba w 32 Pułku Ochrony Krajowej.: listopad 1917 - ??
Dowódca plutonu w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich (Nowy Sącz).: 1918 - 16 kwietnia 1919 r.
Służba w 15 Pułku Piechoty.: 16 kwietnia 1919 - 1 października 1922 r.
Dowódca plutonu w 8 Pułku Piechoty (Lublin).: 1 października 1922 - ??
Dowódca kompanii w 8 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - ??
Oficer żywnościowy w 8 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - ??
Adiutant batalionu w 8 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - ??
Adiutant 8 Pułku Piechoty Legionów.: ?? - ??
Instruktor i wykładowca w Korpusie Kadetów Nr 2 w Chełmnie.: sierpień 1928 - 20 luty 1931 r.
Dowódca kompanii w 2 Pułku Strzelców Podhalańskich (Sanok).: luty 1931 - maj 1938 r.
Uczestnik kursu dla dowódców batalionu w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.: ?? - ??
Dowódca batalionu w 5 Pułku Strzelców Podhalańskich (Przemyśl).: czerwiec - październik.: 1938 r.
Komendant Szkoły Podchorążych w 22 DP przy 5 Pułku Strzelców Podhalańskich.: październik 1938 - sierpień 1939 r.
Dowódca I Batalionu 5 Pułku Strzelców Podhalańskich, Armia "Kraków".: sierpień - 10 września 1939 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Południowo-Zachodniego (Drohobycz), Okręg Lwów AK.: początek 1942 - czerwiec 1942 r.
Komendant Inspektoratu rejonowego Południowo-Zachodniego (Drohobycz), Okręg Lwów AK.: czerwiec 1942 - 30 czerwca 1944 r.
Zastępca Komendanta Podokręgu Stanisławów AK.: 30 czerwca 1944 - ??

Opinie:

Notatki:

Syn Jana i Wiktorii z domu Habel. Po ukończeniu szkoły ludowej kształcił się w Seminarium Nauczycielskim w Starym Sączu, gdzie w roku 1916 zdał maturę. W okresie nauki w Seminarium Nauczycielskim działał od 1911 r. w skautingu, potem w Związku Strzeleckim.
Brał udział w ćwiczeniach ZS i Polowych Drużyn Sokolich. Przeszedł przeszkolenie wojskowe. W latach 1916-1917 odbywał praktyki nauczycielskie. 15 lutego 1917 r., został wcielony do armii austriackiej i przydzielony do 32 Pułku Ochrony Krajowej.
W okresie od 30 czerwca do 25 listopada 1917 r., przebywał w Szkole Oficerów Rezerwy w Opawie. W stopniu chorążego powrócił do macierzystego 32 pułku, z którym zostaje skierowany na front włosko-francuski. W czasie walk dowodził plutonem.

9 grudnia 1918 r., otrzymał awans do stopnia podporucznika. W tym czasie powrócił do Polski i ochotniczo wstąpił do 1 psp. w Nowym Sączu, gdzie w stopniu podporucznika służby stałej piechoty dowodził plutonem.
16 kwietnia 1919 r., został przeniesiony do 15 pp., w którego szeregach brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Podczas walk z bolszewikami, w dniu 23 czerwca 1920 r., dostał się do niewoli sowieckiej, skąd go zwolniono 18 grudnia 1921 r.
Powrócił do służby w 15 pp. 1 października 1922 r., został przeniesiony do 8 pp. Leg. w Lublinie, gdzie pełnił kolejno funkcje: dowódcy plutonu, dowódcy kompanii, oficera żywnościowego, adiutanta batalionu, potem adiutanta 8 pp. Leg.

W 1923 r., został zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu porucznika służby stałej piechoty ze starszeństwem 1 czerwca 1919 r. W dniu 1 stycznia 1928 r., awansowany z kolei do stopnia kapitana służby stałej piechoty.
W okresie od sierpnia 1928 do 20 lutego 1931 r., był instruktorem i wykładowcą w Korpusie Kadetów Nr 2 w Chełmnie. Od 21 lutego 1931 do maja 1938 r.,dowódcą kompanii w 2 psp. w Sanoku.
Ukończył w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie kurs dla dowódców batalionu. 19 marca 1938 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej piechoty.

W okresie od czerwca do października 1938 r. był dowódcą batalionu w 5 psp. w Przemyślu. Od października 1938 r., był dowódcą kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w 22 Dywizji Piechoty Górskiej przy 5 psp. w Przemyślu. Na tym stanowisku pozostał do sierpnia 1939 r.
W Wojnie Obronnej 1939 r., brał udział jako dowódca I Batalionu 5 psp. w składzie Armii „Kraków”. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym 5 psp. od Trzebini przez Kielecczyznę. Po rozbiciu 5 psp. pod Staszowem, w dniu 10 września, uniknął niewoli i przedostał się do Dobromila, gdzie się ukrywał.
Podjął działalność konspiracyjną w miejscowej komórce ZWZ. Zatrzymany w 1940 r., przez NKWD, tuż po po przesłuchaniu został zwolniony. Po napaści Niemców na Związek Sowiecki w czerwcu 1941 r., przeniósł się do Drohobycza, gdzie zamieszkał i zajmował się handlem.

Od początku 1942 r., ponownie czynny w konspiracji ZWZ-AK. Do czerwca 1942 r., był zastępcą Komendanta Inspektoratu Drohobycz AK, majora Czerniatowicza, a od czerwca 1943 do lipca 1944 r., Komendantem tego inspektoratu. 11 listopada 1943 r., otrzymał awans do stopnia podpułkownika służby stałej piechoty. 30 czerwca 1944 r., po utworzeniu Podokręgu Stanisławów AK objął funkcję zastępcy Komendanta Podokręgu. W okresie „Burzy” przebywał we Lwowie.

Czynny w konspiracji AK-NIE do lipca 1945 r. W lipcu tego roku wyjechał ze Lwowa do Polski. We wrześniu 1945 r., osiedlił się w Bolesławcu na Dolnym Śląsku. Podjął pracę zawodową. Do marca 1946 r., pracował w Spółdzielni „Społem”, potem był kierownikiem planowania w Przedsiębiorstwie Eksploatacji Kwarcytów.
W 1947 r., ujawnił się i powrócił do swego rodowego nazwiska. Był wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez PUBP w Bolesławcu i WUBP Wrocław. Mieszkał w Bolesławcu przy ul. Warszawskiej nr 22.

Zmarł w Bolesławcu w dniu 1 września 1954 r. Pochowany na miejscowym cmentarzu - Aleja Zasłużonych. Żonaty dwukrotnie, po raz pierwszy z Anielą Marianną z Drożdżyńskich, z którą miał córkę Halinę (ur. 1931 r.) i po raz drugi z Julią z domu Korpak, żołnierzem AK ps. „Marysia”. Miał przybranego syna Kazimierza.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.
Krzyż Niepodległości.
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.
Medal za Wojnę 1918-1921.