MUSIAŁOWICZ, Henryk.
Major rezerwy piechoty.

Pseudonimy: „Hala”.
Urodzony: 23 sierpnia 1892 r., Podkarpacie.
Zmarł: 29 września 1964 r. (?).
Promocje:
Major.: 19 marca 1939 r.
Kapitan.: ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Porucznik.:
Podporucznik.:
Funkcje:
Wcielony do armii austriackiej.: ?? - ??
Uczestnik kursu Szkoły Oficerskiej, armia austriacka.: ?? - ??
Żołnierz Legionów Polskich.: sierpień 1914 - 1917 r.
Wstąpił w szeregi Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Służba w 84 Pułku Piechoty (Pińsk).: ?? - 1923 r.
Przeniesiony do rezerwy.: 1923 r.
Członek Związku Strzeleckiego.: ?? - ??
Komendant straży przemysłowej w Fabryce Broni w Radomiu.: ?? - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego Nowy Sącz, Okręg Kraków AK.: wrzesień 1942 - luty 1943 r.
Opinie:
Notatki:
Ukończył szkołę realną. Wcielony do armii austriackiej, ukończył kurs szkoły oficerskiej rezerwy. Czynny w Związku Strzeleckim. Po wybuchu I Wojny Światowej został żołnierzem Legionów Polskich. Od listopada 1918 r., służył w Wojsku Polskim.
W stopniu podporucznika służby stałej brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Po wojnie zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu kapitana służby stałej ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., i przydziałem do 84 pp. w Pińsku.
Za okazane męstwo na polu walki w wojnie z bolszewikami odznaczono go orderem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych.
Przeniesiony w 1923 r., do rezerwy. Działał w Związku Strzeleckim. Później pracował jako komendant straży fabrycznej w Fabryce Broni w Radomiu. 19 marca 1939 r., otrzymał awans do stopnia majora rezerwy piechoty. Po zakończeniu działań wojennych mieszkał z żoną w Rytrze, w powiecie Nowy Targ.
Pracował jako majster w tamtejszym tartaku.
Czynny w konspiracji ZWZ-AK na terenie placówki Rytro ZWZ-AK. Rozkazem ppłk. Zygmunta Miłkowskiego „Wrzosa”, Komendanta Okręgu Kraków, objął we wrześniu 1942 r., funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Nowy Sącz AK.
W trudnych warunkach zorganizował zalążek sztabu inspektoratu oraz prowadził dalsze działania zmierzające do przywrócenia funkcjonowania struktur inspektoratu. Z powodu trudnych warunków panujących w tym okresie czasu, jego działania nie przynosiły oczekiwanych efektów. Jedną z głównych przyczyn niepowodzenia jego misji było brak kadry oficerskiej i szerszych kontaktów konspiracyjnych.
Jednocześnie jego zabiegi nie poszły całkiem na marne, bowiem Rytro stanowiło do końca okupacji jeden z najwybitniejszych ośrodków konspiracji niepodległościowej w Inspektoracie Rejonowym Nowy Sącz.
W lutym 1943 r., został odwołany z zajmowanego stanowiska. Do końca niemieckiej okupacji działał w konspiracji na terenie Rytra. Zajmował się w tym czasie szkoleniem żołnierzy AK w zakresie pirotechniki. Po wojnie mieszkał w Rytrze.
Dalsze losy nie są znane. Podobno zmarł 29 września 1964 r.
Odznaczenia m.in.:
Virtuti Militari V klasy.
Krzyż Walecznych (trzykrotnie).
|