Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
NOWIŃSKI, Franciszek.


NOWIŃSKI, Franciszek.

Major służby stałej piechoty.



Pseudonimy: „Wojciech”.

Urodzony: 18 listopada 1903 r. Pstrokonie, powiat Łask.

Zmarł: 1 września 1978 r. w Sieradzu.


Promocje:

Major.: 1 czerwca 1945 r., ze starszeństwem z 3 maja 1945 r.
Kapitan.: 19 marca 1938 r.
Porucznik.: 12 stycznia 1932 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1929 r.

Funkcje:

Kurs unitarny w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie.: 1 października 1926 - 15 lipca 1927 r.
Służba w Oficerskiej Szkole Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.: 1927 - 1929 r.
Dowódca plutonu w 60 Pułku Piechoty (Ostrów Wielkopolski).: sierpień 1929 - czerwiec 1934 r.
Dowódca plutonu w Batalionie KOP "Stołpce".: czerwiec 1934 - ??
Dowódca Kompanii CKM w Batalionie KOP "Stołpce".: 1938 - 1919 r.
Dowódca 1 Kompanii CKM, I Batalionu 96 Pułku Piechoty Rezerwowego, 38 Dywizja Piechoty Rezerwowa.: ?? - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Armii Krajowej.: 1942 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego Sieradz-Wieluń AK.: 1 stycznia - 4 listopada 1944 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Sieradz-Wieluń AK/DSZ.: 5 listopada 1944 - lipiec 1945 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jana. Ukończył szkołę powszechną, a następnie kształcił się w Państwowym Gimnazjum w Zduńskiej Woli, gdzie zdał maturę. W okresie od 1 października 1926 do 15 lipca 1927 r., przebywał w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie, gdzie odbywał przeszkolenie na kursie unitarnym.
W latach 1927-1929 uczył się w Oficerskiej Szkole Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie. 15 sierpnia 1929 r., został promowany do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 60 pp. w Ostrowie Wielkopolskim na stanowisko dowódcy plutonu.

12 stycznia 1932 r., otrzymał awans do stopnia porucznika służby stałej piechoty. W czerwcu 1934 r., został przeniesiony z 60 pp. do Korpusu Ochrony Pogranicza z przydziałem do Batalionu KOP „Stołpce” na stanowisko dowódcy plutonu.
19 marca 1938 r., został awansowany do stopnia kapitana. W latach 1938-1939 był dowódcą Kompanii CKM w Batalionie KOP „Stołpce”. W Wojnie Obronnej 1939 r., wziął udział jako dowódca 1 Kompanii CKM I Batalionu 96 Rezerwowego Pułku Piechoty, walczącego w składzie 38 DP Rez. „Felicja” przydzielonej do Armii „Karpaty” i przerzuconej w rejon Przemyśla, gdzie walczyła z wrogiem w okresie od 7-20 września 1939 r.

Został ciężko ranny podczas zaciętych walk z Niemcami pod Brzuchowicami koło Lwowa. Początkowo przebywał w szpitalu, skąd go zwolniono jako inwalidę wojennego. Mieszkał podczas okupacji w swej rodzinnej miejscowości w powiecie Łask.
Z powodu nie wyleczonych do końca ran początkowo nie uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Od 1942 r., był czynny w Armii Krajowej. W okresie od 1 stycznia do 4 listopada 1944 r., pełnił funkcję zastępcy Komendanta Inspektoratu Rejonowego AK Sieradz-Wieluń por. Stefana Budy, a po jego aresztowaniu przez Niemców od 5 listopada 1944 r., pełnił funkcję komendanta tego inspektoratu.

Po rozwiązaniu AK (19 stycznia 1945 r.) był nadal czynny w poakowskiej konspiracji niepodległościowej ROAK/DSZ na dotychczasowym stanowisku, na którym działał do ujawnienia się w lipcu 1945 r..
Rozkazem Nr 319 z 1 czerwca 1945 r., wydanym przez Delegata Sił Zbrojnych na Kraj płk. Jana Rzepeckiego „Wojnara” został awansowany do stopnia majora służby stałej piechoty ze starszeństwem z 3 maja 1945 r.
Podczas przeprowadzania likwidacji Inspektoratu Rejonowego AK/DSZ był przewodniczącym podkomisji ds. ujawnienia, której członkiem był także Komendant Obwodu Sieradz AK kpt. R. Szczepaniak. „Ryszard”.

Po wojnie przebywał na rencie inwalidzkiej. Mieszkał w miejscowości Kuźnia Zagrzebska w gminie Klonowa, pow. Sieradz. Ciężko chory przebywał w szpitalu w Sieradzu, gdzie zmarł 1 września 1978 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Klonowej. Żona Lucyna Nowińska.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych,
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
Medal Wojska.




powrót do spisu treści.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion