Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
NAMYSŁ, Jan.



NAMYSŁ, Jan

Podpułkownik w stanie spoczynku.



Pseudonimy: „Czaszka”, „Jan”, Jaś”.

Urodzony: 23 maja 1882 r., w Odolanowie, powiat Krotoszyn.

Zmarł: Prawdopodobnie 7/8 lipca 1942 r. w okolicach Poznania.


Promocje:

Podpułkownik.: 1 stycznia 1927 r.
Major.: ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Kapitan.: 1919 r.
Porucznik.: 1919 r.
Podporucznik (armia niemiecka).: 1916 r.

Funkcje:

Służba w armii niemieckiej.: ?? - ??
Nauka w Szkole Oficerów Rezerwy.: ?? - ??
Wcielony ponownie do armii niemieckiej.: sierpień 1914 r.
Wstępuje w szeregi Powstańców Wielkopolskich.: grudzień 1918 r.
Dowódca 1 Krzywińskiej Kompanii Powstańczej.: styczeń 1919 r.
Dowódca Odcinka Batalionu "Osieczna".: 12 stycznia 1919 - ??
Dowódca I Batalionu Garnizonowego w Kościanie.: 1919 - ??
Dowódca III Batalionu 7 Pułku Strzelców Wielkopolskich.: 1 maja - 18 października 1919 r.
Dowódca 8 Pułku Strzelców Wielkopolskich.: 8 października - 10 grudnia 1919 r.
Dowódca 62 Pułku Piechoty.: 10 grudnia 1919 - 16 luty 1920 r.
Dowódca 115 Pułku Piechoty.: 16 luty 1920 - marzec 1921 r.
Dowódca 73 Pułku Piechoty.: marzec - jesień 1921 r.
Oficer w 70 Pułku Piechoty.: jesień 1921 - ??
Komendant Rejonowej Komendy Uzupełnień w Krotoszynie.: 1922 - 1923 r.
Komendant Rejonowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie.: 1923 - 1929 r.(?)
Przeniesiony w stan spoczynku.: styczeń 1929 r.
Zmobilizowany w szeregi Wojska Polskiego.: lato 1939 r.
Komendant Obozu jenieckiego w Warszawie.: wrzesień 1939 r.
Wstąpił w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: wiosna 1940 r.
Szef sztabu Inspektoratu Rejonowego Poznań-Miasto: ?? - ??
Komendant Inspektoratu Rejonowego Poznań-Miasto ZWZ.: kwiecień - 23 września 1941 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jakuba i Praksedy z domu Groblewicz. W 1902 r., ukończył Seminarium Nauczycielskie . Odbył służbę wojskową w armii niemieckiej, gdzie ukończył szkołę oficerów rezerwy. Do wybuchu I Wojny Światowej, czyli do sierpnia 1914 r., pracował na stanowisku kierownika Szkoły Ludowej w Gierlachowie, w powiecie kościańskim, gdzie też mieszkał.
W 1914 r., został wcielony do armii niemieckiej, w szeregach której walczył na froncie Zachodnim we Francji. W roku 1916 awansowano go do stopnia podporucznika rezerwy piechoty. Jesienią 1918 r., po zakończeniu działań wojennych powrócił do Gierlachowa.

Od grudnia 1918 r., brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. W styczniu 1919 objął dowodzenie 1 Krzywińską Kompanią Powstańczą, następnie dowodził I Batalionem Garnizonowym w Kościanie. W tym czasie został awansowany przez NKL do stopnia porucznika, a następnie kapitana.
Od 1 maja 1919 r., dowodził III Batalionem 7 Pułku Strzelców Wielkopolskich, następnie od 18 października 1919 r., 8 Pułkiem Strzelców Wielkopolskich przemianowanym w dniu 10 grudnia 1919 r., na 62 pp. W szeregach tego pułku uczestniczył w rewindykacji Pomorza.
16 lutego 1920 r., objął dowództwo nad 155 pp. przemianowanym w marcu 1921 r., na 73 pp.

Po wojnie zweryfikowany w stopniu majora służby stałej piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. Walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Jesienią 1921 r., roku został przeniesiony do 70 pp., gdzie pełnił różne funkcje.
Od 1922 r., pełnił funkcję Komendanta RKU Krotoszyn, natomiast od roku 1923 funkcję Komendanta RKU Jarocin. 1 stycznia 1927 r., otrzymał awans do stopnia podpułkownika służby stałej piechoty.
W styczniu 1929 r., został przeniesiony w stan spoczynku. Mieszkał w Poznaniu. Ewidencyjnie podlegał PKU Poznań z przydziałem do Okręgowej Kadry Oficerskiej przewidzianej do użycia na wypadek wojny.

Latem 1939 r., został zmobilizowany do Wojska Polskiego. We wrześniu pełnił obowiązki Komendanta Obozu Jenieckiego w Warszawie. Po kapitulacji stolicy powrócił do Poznania, gdzie mieszkał przed wojną.
Wiosną 1940 r., podjął działalność konspiracyjną w ZWZ. W okresie od kwietnia do 13 września 1941 r., był Komendantem Inspektoratu Rejonowego Poznań-Miasto krypt. "Delta". Aresztowany w Poznaniu przez gestapo i osadzony w Forcie VII. Zamordowany przez gestapo najprawdopodobniej 7/8 lipca 1942 r. w okolicach Poznania.

Od 1909 r., żonaty z Magdaleną z Handschuhów. Miał dzieci: syna Alfreda (ur. 1912) porucznika rezerwy zamordowanego przez NKWD w Katyniu, córkę Florentynę (ur. 1914 r.) oraz drugiego syna Jana Henryka, zginął na terenie Rosji Sowieckiej.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy.
Krzyż Walecznych (dwukrotnie).
Krzyż Niepodległości.




powrót do spisu treści


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion