Nr ISSN 2082-7431
Serwis Polska Podziemna
Dział "Postacie".
OSMÓLSKI, Mieczysław.



OSMÓLSKI, Mieczysław.

Porucznik Wojska Polskiego.



Major Narodowych Sił Zbrojnych.



Pseudonimy: "Mieczysław", ""Mikołaj Kozłowski", "Korab", vel Bogdan (Bohdan) Biernacki.

Urodzony: 15 czerwca 1912 r., w Uładówce.

Zmarł: 9 luty 1994 r. pod Paryżem.


Promocje:

Major.:
Kapitan.:
Porucznik.:
Podporucznik.:

Funkcje:

Słuchacz w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie.: październik 1929 - październik 1930 r.
Uczestnik kursu dla dowódców kompanii w Rembertowie.: ?? - ??
Uczestnik kursów dla oficerów informacyjnych (wywiadu).: 1935 r.
Starszy asystent w Instytucie Badawczym Dyrekcji Lasów Państwowych.: 1937 - 1938 r.
Powołany do czynnej służby wojskowej.: 1938 r.
Dowódca kompanii i/lub batalionu.: wrzesień 1939 r.
Współorganizator Związku Jaszczurczego.: ?? - ??.
Komendant Okręgu Warszawa-Miasto Związku Jaszczurczego.: ?? - ??
Komendant Okręgu IA/Okręgu I Warszawa-Miasto NSZ.: 1942 - kwiecień/maj 1944 r.
Komendant Okręgu I Warszawa-Miasto NSZ-ZJ.: kwiecień/maj - 1 sierpnia 1944 r.
Szef Wydziału II (Wywiadowczego) Komendy Okręgu I Warszawa-Miasto NSZ-ZJ.: ?? - ??
Wyznaczony do objęcia funkcji kwatermistrza planowanej 2 DywizjiPiechoty NSZ-ZJ.: ?? - ??
Szef Ośrodka Wywiadowczego Brygady Świętokrzyskiej i II Korpusu Polskiego o nazwie Ekspozytura "EN".: czerwiec 1945 - 1950 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jana i Marii z domu Kamieńskiej. Maturę zdał w Lublinie. W latach 1930 - 1936 studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie otrzymał tytuł inżyniera leśnika.
W okresie od października 1929 do października 1930 r., odbywał służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie. Podczas studiów ukończył kursy dowódców kompanii w Rembertowie oraz kursy oficerów informacyjnych.
W latach 1937 - 1938 pracował jako starszy asystent w Instytucie Badawczym Dyrekcji Lasów Państwowych w Warszawie. W roku 1938 r., został powołany do służby stałej w Wojsku Polskim, w stopniu porucznika.

W Wojnie Obronnej 1939 r., miał jakoby pełnić funkcję dowódcy kompanii lub batalionu (brak szczegółów). Działalność konspiracyjną rozpoczął w szeregach Związku Jaszczurczego, gdzie był początkowo Komendantem Okręgu Warszawa-Miasto. Po utworzeniu Narodowych Sił Zbrojnych został Komendantem Okręgu IA Warszawa-Miasto oraz współorganizatorem Okręgu Warszawa-Powiat i Okręgu Białystok NSZ.
Po rozłamie w NSZ z kwietnia i maja 1944 r., objął funkcję Komendanta Okręgu Warszawa-Miasto NSZ-ZJ oraz szefa Wydziału II Komendy Okręgu.

Po wybuchu Powstania Warszawskiego podporządkował się, wraz z całym Okręgiem I NSZ-ZJ dowództwu płk. Spirydiona Koiszewskiego "Stanisława Topora". W planowanej 2 Dywizji Piechoty NSZ-ZJ miał objąć stanowisko kwatermistrza. We wrześniu został oddelegowany do Obwodu I Śródmieście.
Po kapitulacji Powstania poszedł do niemieckiej niewoli, przebywając w obozach jenieckich Lamsdorf i Murnau. Wiosną 1945 r., po wyzwoleniu przez Amerykanów, zgłosił się do Brygady Świętokrzyskiej.
Następnie zorganizował ośrodek wywiadowczy Brygady i II Korpusu w Regensburgu w Niemczech, czyli tzw. Ekspozyturę "EN", której zadaniem było prowadzenie wywiadu na terenie Polski. Rozpoczął również współpracę z wywiadem Armii Stanów Zjednoczonych, prowadząc ją do roku 1950.

W 1951 r., zamieszkał we Francji. Tymczasem jeszcze w roku 1946 został w Polsce zaocznie skazany na śmierć przez komunistyczny sąd wojskowy. Na emigracji włączył się w działalność stowarzyszenia środowiskowego byłych żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych po nazwą "Ogniwo".
Tam również ze swoją grupą prowadził rozpoznanie polskich środowisk komunistycznych. Był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Polskich we Francji.
Podczas wizyty Chruszczowa w tym kraju był czasowo internowany. Zmarł pod Paryżem dnia 9 lutego 1994 r.

Odznaczenia m.in.:

Srebrny Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego.




powrót.


© copyright 2005 - 2007, Radosław ""Butryk"" Butryński
Design by Scypion