Promocje:

Podpułkownik.: 1 października 1943 r.
Major.: 19 marca 1937 r.
Rotmistrz.: 1 stycznia 1927 r.
Porucznik.: 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.:

Funkcje:

Służba w carskim 8 Pułku Huzarów.: 1917 r.
Ukończył Szkołę Kawalerii Armii Rosyjskiej w Kijowie.: ?? - ??
Służba w Legii Oficerskiej I Korpusu Polskiego na Wschodzie.: 10 grudnia 1917 - lipiec 1918 r.
Służba w Oddziale Konnych Wywiadowców Legii Oficerskiej.: styczeń - 1 czerwca 1918 r.
Wstępuje w szeregi Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Służba w Szwadronie Kujawskim Grupy Jazdy ppłk. Beliny-Prażmowskiego (podporządkowanej 1 Pułkowi Szwoleżerów).: 14 stycznia - kwiecień 1919 r.
Służba w 1 szwadronie, 1 Pułku Strzelców Konnych, 1 Dywizji Piechoty Legionów.: kwiecień 1919 - październik 1921 r.
Służba w 1 szwadronie 3 Pułku Strzelców Konnych (Wołkowysk).: październik 1921 - ??
Oficer w Komisji Poborowej Państwowej Komisji Uzupełnień Białystok.: 1922 - maj 1923 r.
Kierownik administracji gmachu nr 3 Ministerstwa Spraw Wojskowych.: 31 maja 1923 - 30 listopada 1925 r.
Uczestnik kursu doszkolenia Młodszych Oficerów Kawalerii w Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu.: 1 grudnia 1924 - 15 sierpnia 1925 r.
Instruktor jazdy konnej w Szkole Oficerskiej dla Podoficerów w Bydgoszczy.: 15 sierpień 1925 - 27 listopada 1930 r.
Dowódca Szwadronu Kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza (Iwieniec).: 27 listopada 1930 r.- 20 marca 1934 r.
Uczestnik kursu Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.: 3 sierpnia 1933 - ??
Dowódca I Szwadronu w 9 Pułku Strzelców Konnych (Grajewo).: 20 marca 1934 - 1937 r.
Komendant Rejonowy Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego w sztabie 2 DP Legionów (Kielce).: 1937 - ??
Uczestnik oficerskiego kursu kwatermistrzowskiego.: ?? - ??
Kwatermistrz 11 Pułku Ułanów.: ?? - wrzesień 1939 r.
II Zastępca dowódcy 11 Pułku Ułanów.: ?? - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony do Służby Zwycięstwu Polski.; jesień 1939 r.
Organizator struktur ZWZ na terenach prawobrzeżnej części Okręgu Warszawa-Województwo.: 1940 - 1942 r.
Inspektor rejonowy Inspektoratu II "Janczar" (Mińsk Mazowiecki, Siedlce, Sokołów Podlaski.).: 1941/1942 - czerwiec 1942 r.
Inspektor rejonowy Inspektoratu II (Siedlce, Garwolin, Mińsk Mazowiecki).: czerwiec 1942 - maj 1943 r.
Inspektor Rejonowy Inspektoratu I (Siedlce, Sokołów Podlaski) Podokręgu "Wschód" Obszaru Warszawa AK.: maj 1943 - 2 sierpnia 1944 r.
Komendant Podokręgu "Wschód" Obszaru Warszawskiego AK.: 2 sierpnia - 23 grudnia 1944 r. (aresztowany przez NKWD).

Opinie:


Gen. dyw. Kasprzycki opinia z kursu w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu:

Zdolny. Bardzo pracowity. Bardzo sumienny i punktualny. Inteligentny. Charakter zrównoważony i poważny. Energiczny. Bardzo ambitny. Posiada dużo inicjatywy. Zachowanie się w służbie i po za służbą wzorowe. Towarzysko bardzo dobrze wyrobiony, o wyglądzie zewnętrznym bardzo dobrym. Jeździec bardzo dobry. Wyrobienie fizyczne dobre. Zamiłowany w sporcie konnym. Ogólnie – bardzo dobry oficer, posiada zdolności instruktorskie.

Notatki:

Syn Hilarego i Olimpii z domu Protessowicz. W 1909 r. wstąpił do siedmioklasowej szkoły handlowej w Kamieńcu Podolskim, którą ukończył w lipcu 1916 r. Już w szkole, mając 14 lat, wstąpił do konspiracyjnego oddziału polskiej organizacji „Strzelec”. Po maturze, w sierpniu 1916 r. zaczął studia w Handlowym Instytucie w Kijowie, jednak już w październiku powołano go do carskiego wojska. 14 października 1916 r., wcielony został jako „wolontariusz I rzędu”, co pozwalało na wybór broni. Wybrał przydział do carskiego 8 Pułku Huzarów, w którym odbył dwumiesięczny okres rekrucki. W 1917 r., ukończył Szkołę Kawalerii Armii Rosyjskiej w Kijowie. Brał udział w walkach na Froncie Zachodnim I Wojny Światowej.

Od 10 grudnia 1917 r., służył w Legii Oficerskiej I Korpusu Polskiego na Wschodzie, którym dowodził gen. Dowbor - Muśnicki. Brał udział w walkach z bolszewikami na Białorusi. Po rozbrojeniu I Korpusu , w czerwcu 1918 r., przebywał na Podolu.
Od listopada 1918 r., służył w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1919 - 1920, m. in. w kampanii kijowskiej, bitwie warszawskiej i bitwie niemeńskiej. 1 czerwca 1919 r., został awansowany do stopnia porucznika służby stałej kawalerii. Na okres lat 1922 i 1923 porucznik Lucjan Szymański zostaje wybrany na członka Oficerskiego Sądu Honorowego oraz pełni też obowiązki członka Komisji Poborowej Państwowej Komisji Uzupełnień Białystok.

W 1923 roku rozkazem dziennym Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 72 z dn. 4 maja 1923 przydzielony został do Administracji Gmachu nr 3 Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko kierownika. Na etacie kierownika Administracji Gmachu nr 3 Lucjan służy od 31 maja 1923 do 30 listopada 1925 roku. 1 grudnia 1924 roku jako 27-letni porucznik 3 pułku Strzelców Konnych otrzymał przydział do Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu, na 10-miesięczny kurs doszkolenia Młodszych Oficerów Kawalerii. Zaraz po ukończeniu CSK w Grudziądzu, 15 sierpnia 1925 roku otrzymał przydział na instruktora do Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy. 1 stycznia 1927 r., awansowany do stopnia rotmistrza służby stałej kawalerii.

Funkcję instruktora w Bydgoszczy pełnił do 27 listopada 1930 r. W 1931 r., został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie dowodził szwadronem. Później przeniesiony do sztabu 2 DP Leg. w Kielcach, gdzie objął funkcję Komendanta Rejonowego PW i WF przy 2 DP Leg. W latach 1934 - 1937 służył w 9 Pułku Strzelców Konnych w Grajewie.
19 marca 1937 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej kawalerii. Po tym awansie został skierowany na kurs dla oficerów w zakresie kwatermistrzostwa. W Wojnie Obronnej 1939 r., brał udział na stanowisku kwatermistrza oraz II zastępcy dowódcy 11 Pułku Ułanów. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym pułku od Przasnysza aż po Lubelszczyznę. Po zakończeniu działań wojennych uniknął niewoli.

Jesienią 1939 r., podjął działalność konspiracyjną w SZP, potem ZWZ/AK. Działał na terenie okręgu Warszawa – Województwo ZWZ. Organizator sieci konspiracyjnej ZWZ na tym terenie. Od 1940 r., był Inspektor Rejonowym ZWZ/AK dla terenu prawobrzeżnej części Okręgu Warszawa-Województwo. Po utworzeniu na przełomie 1941/42 Obszaru Warszawskiego ZWZ/AK został Komendantem Inspektoratu I "Janczar", od czerwca 1942 r., Inspektoratu II, a od maja 1943 r., Inspektoratu II, Podokręgu Wschodniego AK „Białowieża”.
1 października 1943 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej kawalerii. W ramach odtwarzania Sił Zbrojnych przewidywany na dowódcę odtwarzanej w AK Mazowieckiej Brygady Kawalerii. Uczestniczył w akcji „Burza”. Po aresztowaniu przez NKWD Komendanta Podokręgu Wschodniego AK, płk Hieronima Suszczyńskiego „Szeligę”, w sierpniu 1944 r., objął dowództwo nad tym Podokręgiem.

Pod sowiecką okupacją działał do 23 grudnia 1944 r., kiedy to został aresztowany przez NKWD i UB pod Węgrowem. Informacje dotyczące jego miejsca ukrycia wymusił torturami Józef Światło od aresztowanej wcześniej łączniczki. Więziony w Otwocku i w więzieniu przy ul. 11 Listopada w Warszawie, gdzie był poddawany torturom w celu wymuszenia zeznań. Wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Warszawie z dnia 21 lutego 1945 r., został skazany na karę śmierci. Zamordowany przez komunistycznych oprawców w dniu 6 marca 1945 r., w więzieniu przy ul. 11 Listopada w Warszawie.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych (1919 r.),
Srebrny Krzyż Zasługi (1928 r.),
Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości (18 sierpnia 1928 r.),