Promocje:

Pułkownik.: (?) październik 1943 r.
Podpułkownik.: 1934 r.

Funkcje:

Ułan, a następnie starszy ułan w 1 szwadronie, 1 pułku ułanów Legionów Polskich.: wrzesień 1915 - ??
Rozpoczął służbę w Wojsku Polskim.: listopad 1918 r.
Adiutant 1 pułku szwoleżerów.: listopad 1918 - ??
Dowódca plutonu, w 1 pułku szwoleżerów.: (?) marzec - maj 1919 r.
Adiutant w szwadronie zapasowym, 1 pułku szwoleżerów.: maj - lipiec 1919 r.
Dowódca plutonu w szkole podoficerskiej, 1 pułku szwoleżerów.: lipiec - październik 1919 r.
Uczestnik kursu w Oficerskiej Szkole Jazdy w Starej Wsi.: październik 1919 - maj 1920 r.
Dowódca plutonu, w 7 pułku ułanów.: (?) maj 1920 - marzec 1921 r.
Dowódca plutonu, w 1 pułku szwoleżerów.: marzec - maj 1921 r.
Dowódca szwadronu , 1 pułku szwoleżerów.: maj 1921 - maj 1922 r.
Dowódca plutonu w szwadronie przybocznym Naczelnego Wodza.: maj 1922 - styczeń 1923 r.
Dowódca szwadronu przybocznego Prezydenta RP.: styczeń 1923 - ??
Uczestnik kursu dowódców szwadronów w Obozie Szkolnym Kawalerii w Grudziądzu.: listopad 1925 - czerwiec 1926 r.
Dowódca szwadronu, 1 pułku szwoleżerów.: lipiec 1926 - październik 1927 r.
Adiutant 1 pułku szwoleżerów.: październik 1927 - grudzień 1928 r.
Dowódca szwadronu zapasowego, 1 pułku szwoleżerów.: grudzień 1928 - marzec 1930 r.
Kwatermistrz 1 pułku szwoleżerów.: marzec 1930 - ??
Studia na Wyższej Szkole Wojennej.: 1931 - 1933 r.
Szef sztabu 2 Dywizji Kawalerii.: październik 1933 - (?) listopad 1935 r.
Zastępca dowódcy 1 pułku szwoleżerów.: (?) listopad 1935 - październik 1936 r.
Kierownik samodzielnego referatu operacyjnego "Wschód", Oddziału III Sztabu Głównego.: październik 1936 - ??
Współautor planu operacyjnego "Z" (Zachód).: ??
Dowódca 13 Pułku Ułanów Wileńskich.: (wrzesień 1939 r.)
Wstępuje do ZWZ.: (1940 r.)
Oficer w Oddziale III Komendy Głównej ZWZ - AK.: 1941 - ??
Szef Oddziału III Komendy Głównej AK.: maj - 27 lipca 1944 r.
Szef Operacji i I zastępca Szefa Sztabu Komendy Głównej AK.: 27 lipca - 2 października 1944 r.
Szef Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej.: 4 - 6 września 1944 r.
W niewoli.: październik 1944 - 1945 r.

Opinie:

Dowódca 2 Dywizji Kawalerii - gen. Bolesław Wieniawa - Długoszowski, 2 października 1934 r.:

"Urodzony dowódca, świetnie orientujący się w położeniu, o dużym doświadczeniu wojennym, poważnym zasobie wiedzy i niepowszednim talencie taktycznym. W pracy sztabowej wzorowy. Doskonały instruktor i wychowawca".

Szef Oddziału III Sztabu Głównego płk Józef Jaklicz:

"Położył poważne zasługi na polu organizacji i wyszkolenia kawalerii i ustalenia doktryny walki tej broni. Poza tym wyniki pracy tego wybitnego oficera sztabowego w zakresie przygotowania obronnego Państwa przedstawiają znacznie większy - niż wymagany normalnie od oficera - dorobek".

Uzasadnienie nadania Virtuti Militari IV klasy:

"Za znakomitą postawę w najcięższych chwilach walki i wybitną współpracę w dowodzeniu na szczeblu KG w okresie walk w Warszawie".

Notatki:

Syn Antoniego, właściciela ziemskiego i Jadwigi z domu Berger.
W 1908 r., podjął naukę w Szkole Ziemi Mazowieckiej w Warszawie, z której przeniósł się w roku 1909, do Szkoły Handlowej Edwarda Rontalera, uzyskując tam - w roku 1915, świadectwo dojrzałości. W czerwcu złożył podanie o przyjęcie na Kursy Przemysłowo - Rolnicze, jednak już w sierpniu 1915, razem z batalionem warszawskim wcielony został do Legionów Polskich.

W lipcu 1917 r., wskutek kryzysu przysięgowego, został internowany w obozie w Szczypiornie. W listopadzie tego roku został zwolniony. Wrócił do rodzinnej wsi i pomagał ojcu w prowadzeniu gospodarstwa.
W październiku 1918 r., ponownie zapisał się na Kursy Przemysłowo - Rolnicze i ponownie zrezygnował z nauki na rzecz służby wojskowej.


W grudniu 1918 r. został ranny, poczym leczył się do marca 1919 r.

Uczestnik Powstania Warszawskiego. W trakcie pierwszych pięciu dni walki, był autorem raportów sytuacyjnych Komendanta Armii Krajowej.
Po kapitulacji wojsk powstańczych, dostał się do niewoli i przebywał w Oflagu Woldenberg (Dobiegniew).
Po odzyskaniu wolności, powrócił do kraju, gdzie podjął pracę w przemyśle materiałów ogniotrwałych na Ziemiach Zachodnich. Był silnie zaangażowany w uruchomienie kopalni glin ogniotrwałych w Górnym Ujeździe (powiat Środa Śląska) a także w rozbudowę kopalń w Jaroszowie i Rusku (powiat Świdnica).
Dyrektor Jaroszowskich Zakładów Materiałów Ogniotrwałych.


Aresztowany w 1950 r., wyrokiem Sądu Wojewódzkiego dla miasta Warszawy z 26 stycznia 1953 r., został skazany na 6 lat więzienia. Zwolniony w 1955 r., postanowieniem Sądu Najwyższego z 1 lutego 1958 r. został zrehabilitowany. Podjął pracę urzędnika w Łodzi. W 1962 r., przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari IV klasy.: 18 sierpnia 1944 r.
Virtuti Militari V klasy.: 1921 r.
Krzyż Walecznych.: (sześciokrotnie - ostatni raz w październiku 1944 r.)
Srebrny Krzyż Zasługi.: 1927 r.
Krzyż Niepodległości.: 1931 r.
Krzyż Kawalerski Polonia Restituta.: 1938 r.