Promocje:

Pułkownik.: 1919 r.

Funkcje:

Służba w armii rosyjskiej.: październik 1906 - sierpień 1907 r.
Zwolniony do rezerwy w stopniu chorążego.: sierpień 1907 r.
Ponowna służba w armii rosyjskiej.: (od lipca 1914 r.)
Dowódca plutonu i zastępca dowódcy baterii w 70 Brygadzie Artylerii.: ?? - wrzesień 1915 r.
Asystent, sędzia śledczy i prokuator w sądownictwie wojskowym.
Prezes Związku Wojskowych Polaków w IX Korpusie armii rosyjskiej.: (1917 r.)
Prokurator Sądu I Korpusu Polskiego gen. Dowbora - Muśnickiego.: sierpień 1917 - wrzesień 1918 r.
Rozpoczął służbę w Wojsku Polskim.: (grudzień 1918 r.).:
Naczelnik Wydziału Prawnego Departamentu Wojskowo - Prawnego MSWojsk.: ?? - kwiecień 1919 r.
Prokurator w Prokuraturze przy Sądzie Okręgu Wojskowego I Warszawa.: kwiecień 1919 - sierpień 1920 r.
Sędzia Sądu Polowego Naczelnego Dowództwa.: sierpień - listopad 1920 r.
P.o. szefa Sądu Polowego Naczelnego Dowództwa.: listopad - grudzień 1920 r.
Podprokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej.: grudzień 1920 - luty 1925 r.
Inspektor MSW.: luty - maj 1925 r.
Podprokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej.: maj - grudzień 1925 r.
Sędzia Najwyższego Sądu Wojskowego.: grudzień 1925 - czerwiec 1929 r.
Przeniesiony w stan spoczynku.: (30 czerwca 1929 r.) Zastępca członka Rady Adwokackiej w Warszawie.: 1931 - 1932 r.
Członek zarządu Towarzystwa Opieki nad Więźniami "Patronat".: ?? - ??
Wieloletni Prezes Zarządu Spółdzielni Budowlano - Mieszkaniowej Profesorów Wolnej Wszechnicy Polskiej. : ?? - ??
Współorganizator i szef Sądu Polowego Dowództwa Obrony Warszawy.: ?? - 22 września 1939 r.
Komendant Okręgu II i członek Komendy Głównej Straży Obywatelskiej m. st. Warszawy.: 2 - 30 października 1939 r.
Wstępuje w szeregi konspiracji (ZWZ).: (marzec 1941 r.)
Zastępca szefa Służby Sprawiedliwości KG ZWZ-AK (Konrada Zielińskiego).: marzec 1941 - ??
Wielokrotny Przewodniczący Wojskowych Sądów Specjalnych.

Opinie:

Notatki:

Syn Jana - uczestnika Powstania Styczniowego oraz Stefanii Wójcickiej.
Od roku 1904 uczył się w II Gimnazjum rządowym w Warszawie, skąd zostal usunięty z tzw. "wilczym biletem" za udział w strajku szkolnym w 1905 r.
W czerwcu 1906 r., otrzymał świadectwo dojrzałości kończąc Gimnazjum w Homlu. Po odbyciu służby w armii rosyjskiej, został zwolniony w stopniu chorążego, po czym rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Kijowie. Tam otrzymał dyplom w roku 1911. Po odbyciu aplikacji podjął pracę w Kijowie jako adwokat.

W listopadzie 1918 r. powrócił do Warszawy, przywożąc ze sobą archiwum I Korpusu Polskiego. W tym samym miesiącu brał czynny udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich.

Po przeniesieniu w stan spoczynku został wpisany na listę adwokatów. Prawie przez całe dwudziestolecie międzywojenne był członkiem zarządu Towarzystwa Opieki nad Więźniami "Patronat" oraz Prezesem Zarządu Spółdzielni Budowlano - Mieszkaniowej Profesorów Wolnej Wszechnicy Polskiej.

Podczas oblężenia Warszawy, we wrześniu 1939 r., był szefem Sądu Polowego Dowództwa Obrony. 11 września wraz z Leonem Nowodworskim opracował tekst zarządzenia o postępowaniu doraźnym, ogłoszony w "Kurierze Warszawskim".

Podczas okupacji nadal wykonywał zawód adwokata. W konspiracji pełnił funkcję sedziego WSS oraz zastępcy szefa Słyżby Sprawiedliwości KG ZWZ-AK. Przewidywany był również na stanowisko szefa Departamentu Sprawiedliwości MON. W swoim mieszkaniu przy ul. Grójeckiej 43 ukrywał dwóch Żydów - adwokatów.
Po wyzwoleniu w okresie od lipca 1945 do marca 1950 r., był radcą prawnym Spółdzielni Mieszkaniowej "Czytelnik". W listopadzie 1945 r., został wpisany na listę obrońców wojskowych, był dziekanem obrońców wojskowych.
Bronił m. in. płk Antoniego Sanojcę w procesie "WiN" toczącym się w okresie 4 stycznia - 3 luty 1947 r., przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie.
W roku 1953 został pozbawiony uprawnień adwokackich. W kwietniu 1960 r., został ponownie wpisany na listę obrońców wojskowych.
Współzałożyciel i wieloletni członek Zespołu Adwokackiego Nr 18. Zmarł 12 maja 196 r. w Warszawie.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Walecznych.: (pięciokrotnie).