Promocje:

Kapitan.:
Porucznik.: 1938 r. (?)
Podporucznik.: 1 lipca 1925 r.

Funkcje:

Służba w Wojsku Polskim.: 1918 - 1921 r.
Zdemobilizowany.: 1921 r.
Przydział mobilizacyjny do 83 pułku Piechoty (Kobryń).: ?? - ??
Nauczyciel przedmiotów technicznych w Szkole Zawodowej w Brześciu nad Bugiem.: 1929 - 1931 r.
Nauczyciel przedmiotów technicznych w Szkole Zawodowej w Kobryniu.: 1929 - 1931 r.
Nauczyciel w Szkole Zawodowej w Przemyślu.: 1931 - 1933 r.
Dyrektor Wojewódzkiego Biura Funduszu Pracy we Lwowie.: 1933 - 1939 r.
Uczestnik ćwiczeń wojskowych w szeregach 38 Pułku Piechoty (Przemyśl).: 1936 i 1938 r.
Zmobilizowany do 38 Pułku Piechoty (Przemyśl).: sierpień 1939 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Przemyśl SZP/ZWZ.: grudzień 1939 - kwiecień 1940 r.
Komendant Inspektoratu Przemyśl Delegatury Sił Zbrojnych.: maj - sierpień 1945 r.
Kierownik Rejonu Wschodniego WiN (Przemyśl).: wrzesień 1945 - kwiecień 1946 r.
Zastępca Kierownika Wydziału (Okręgu) Rzeszów WiN.: kwiecień - 28 września 1946 r.
Kierownik Wydziału (Okręgu) Rzeszów WiN.: 28 września 1946 - maj 1947 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Piotra i Józefy z domu Habel. Szkołę ludową i gimnazjum realne ukończył w Przemyślu. Jeszcze jako uczeń gimnazjum, w okresie od jesieni 1918 do wiosny 1919 r., brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej, potem w stopniu plutonowego w wojnie polsko-bolszewickiej 1919 -1920. W 1921 r., po demobilizacji powrócił do Przemyśla, gdzie kontynuował naukę w gimnazjum.
Po zadaniu matury, do 1928 r., studiował na Wydziale Leśnym Politechniki Lwowskiej. Po odbytych ćwiczeniach wojskowych, w dniu 1 lipca 1925 r., został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty. W latach 1929-1931 pracował jako nauczyciel przedmiotów technicznych w szkole zawodowej w Brześciu n/Bugiem oraz w Kobryniu. W okresie 1931- 1933 był nauczycielem w szkole zawodowej w Przemyślu.
W okresie tym miał przydział mobilizacyjny do 83 pp. w Kobryniu. Ewidencyjnie podlegał PKU Brześć. W latach 1933 - 1939 był dyrektorem Wojewódzkiego Biura Funduszu Pracy we Lwowie (tzw. Kasa Chorych). Po odbytych kolejnych ćwiczeniach wojskowych w 1936 i 1938 r., w szeregach 38 pp. w Przemyślu, został awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty.

W 1938 r., zapisał się na Politechnikę Lwowską, celem złożenia egzaminów dyplomowych, czemu przeszkodził wybuch wojny. W sierpniu 1939 r., został zmobilizowany do 38 pp. w Przemyślu. Po klęsce Polski w Wojnie Obronnej 1939 r., uniknął niewoli i powrócił do Przemyśla. Podczas niemieckiej okupacji czynny w konspiracji SZP/ZWZ/AK.
Należał do grona organizatorów siatki konspiracyjnej na terenie Przemyśla i okolic. Od grudnia 1939 do marca 1940 r., pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego ZWZ Przemyśl w skład, którego wchodziły obwody: Przemyśl, Łańcut-Przeworsk i Jarosław.
Aktywny konspirator. Zagrożony aresztowaniem odwołany z funkcji inspektora i w kwietniu 1940 r., przeniesiony na teren powiatu łańcuckiego, gdzie pracował jako gajowy w lasach Ordynacji Łańcuckiej. Nadal czynny w konspiracji ZWZ/AK. Zajmował się głównie szkoleniem żołnierzy konspiracji. Prowadził działalność wywiadowczą.

W sierpniu 1944 r., po wejściu wojsk sowieckich na teren inspektoratu pozostał w konspiracji. Awansowany w Armii Krajowej do stopnia kapitana rezerwy. Po rozwiązaniu Armii Krajowej (19 stycznia 1945 r.,) działał w strukturach konspiracji poakowskiej NIE/DSZ, potem WiN. W okresie od maja do sierpnia 1945 r., był Komendantem Inspektoratu DSZ Przemyśl, potem od września 1945 do kwietnia 1946 r., kierownikiem Rejonu Wschodniego WiN (Przemyśl).
W kwietniu 1946 r., został przeniesiony na stanowisko zastępcy kierownika Wydziału (Okręgu) WiN Rzeszów. W dniu 25 listopada 1946 r., złożył w Warszawie egzamin dyplomowy i uzyskał tytuł inżyniera leśnictwa. W okresie od 28 września 1946 do maja 1947 r., był kierownikiem Wydziału (Okręgu) WiN Rzeszów. W kwietniu 1947 r., ujawnił się w Przemyślu.

Wyjechał do Krakowa, a następnie do Wrocławia, potem do Łagowa, gdzie pracował jako nadleśniczy w Nadleśnictwie Łagów. Zatrzymany w 1948 r., przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. 10 sierpnia 1948 r., był sądzony przez WSR Rzeszów, sygnatura akt Sr. 6143/48. Postanowieniem NSW w Warszawie z 14 XII 1948 nr Sn Odw. S 2997/48 sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia.
13 listopada 1948 r., został zwerbowany do współpracy z UB. W dniu 13 listopada 1950 r., ponownie stanął przed WSR Rzeszów, sygnatura akt Sr. 585/50. Zwolniony na podstawie amnestii. Powrócił do Łagowa, gdzie pracował nadal jako nadleśniczy.

Zmarł w Łagowie 19 listopada 1967 r.

Odznaczenia m.in.:

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.