Dr Richard Wagner tak naprawdę nazywał się Władysław Boczoń i był kapitanem WP. Przed wojną był oficerem polskiego kontrwywiadu w Dowództwie Okręgu Korpusu w Poznaniu i z Armią Poznań ruszył na wojnę. 6 września 1939 roku próbując nawiązać drogą lotniczą kontakt z Armią Łódź, jego samolot został zestrzelony, a on ranny trafił do niemieckiej niewoli.
Chcąc ratować życie, podjął współpracę niemiecką Abwherą i jako pracownik Abwherestelle Breslau pod nazwiskiem dr Richard Wagner (jedno z jego fałszywych nazwisk jakim posługiwał się przed wojną), został skierowany do Krakowa aby badać nastroje Polaków pod okupacją.
Szybko nawiązał kontakt z organizacją podziemną Komenda Obrońców Polski (KOP), gdzie od razu przyznał się do współpracy z Abwherą i zaoferował swoje usługi jako podwójny agent wewnątrz niemieckiego wywiadu. Jego propozycja została przyjęta i jako "Pantera" rozpoczął tworzenie siatki wywiadowczej KOP, jednocześnie pozostając w kontakcie z Abwherą. Po scaleniu KOP z ZWZ/AK, Boczoń przeszedł ze swoją siatką do organizacji dowodzonej przez gen. Stefana Roweckiego "Grota".
Nie wiadomo kiedy sprawę Nadwywiadu po stronie niemieckiej przejął Hauptsturmführer dr Alfred Spielker. Wiadomo natomiast, że kiedy "Wapiennik" zlikwidował Hammera, to właśnie Spielker zwrócił się do Abwhery po kandydata na jego miejsce.
Spielker był od początku 1942 roku szefem Sonderkommando IV AS, specjalnej komórki przeznaczonej do zwalczania organizacji konspiracyjnych. Był on także jednym z najzdolniejszych i najprzebieglejszych oficerów gestapo. O jego pozycji i talencie może świadczyć fakt, że choć razem ze swoim biurem urzędował w Warszawie, to nie podlegał rozkazom Dowódcy Policji Bezpieczeństwa i SD na dystrykt warszawski, lecz faktycznie odpowiadał tylko przed Głównym Urzędem Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) w Berlinie.

Dlatego kiedy Spielker zwrócił się do Abwerhstelle Breslau w celu oddelegowania agenta, Abwhera bez wahania wskazała Wagnera, jako swojego sprawdzonego człowieka, doskonale znającego język polski i niemiecki a także polską mentalność. Spielker nie mógł przypuszczać, że na kierownika siatki mającej rozpracować podziemie wybiera człowieka, który tak naprawdę dla AK rozpracowuje skutecznie od dłuższego czasu niemiecki wywiad.
18 sierpnia 1942 roku w Krakowie doszło do spotkania Boczonia z Hauptsturmführerem Alfredem Spielkerem i Obersturmführerem Alfredem Otto. Na spotkaniu Spielker przedstawił wstępne informacje o siatce zorganizowanej przez Hammera, którą Boczoń miałby teraz kierować. Temat był już mu wcześniej wstępnie znany i jeszcze przed spotkaniem uzgodnił z przełożonymi z KOP i AK, że przyjmie propozycję Spielkera.
23 sierpnia Boczoń vel Wagner dotarł do Warszawy. Jeszcze tego samego dnia spotkał się ze Spielkerem, któremu towarzyszyli bracia Gustaw i Otto Schulz i Roman Zasławski. Po spotkaniu odwieziono go do mieszkania, przy ulicy Hożej 34, skąd miał kierować Nadwywiadem.
Następne dni minęły Wagnerowi głównie na studiowaniu dokumentów na temat polskiego podziemia dostarczanych mu przez gestapo. Ilość informacji jaką dysponowali Niemcy poraziła go. W tych dniach spotkał się on również z Edwardem Zajączkowskim, którego poinformował, że będzie jego zwierzchnikiem i łącznikiem ze Spielkerem.
Boczoniowi udało się namówić gestapo, aby pozwolili mu ściągnąć do pomocy do Warszawy jego zaufanego człowieka Arnolda Krügera, z którym pracował na Śląsku. Krüger faktycznie był zaufanym człowiekiem Wagnera, choć nie tak jakby sobie tego życzyli Niemcy. W rzeczywistości nazywał się Stanisław Szczepański ps. "Robak" i przed wojną w stopniu porucznika był oficerem wywiadu w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego.

W czasie okupacji współpracował z Boczoniem na Śląsku, ale zagrożony denuncjacją musiał się ukrywać pod fałszywym nazwiskiem. Sprowadzając go do Warszawy Boczoń zyskiwał zaufanego człowieka do pomocy, a także wycofywał go z zagrożonego terenu. Po przybyciu do Warszawy "Robak" przejął łączność z Zajączkowskim.
3 września doszło do spotkania Boczonia (w tym czasie posługującym się pseudonimem "Luiza") z Bernardem Zakrzewskim ps. "Oskar", szefem kontrwywiadu KG AK. Na spotkaniu "Luiza" przekazał wstępny raport sporządzony na podstawie materiałów które dostarczyli mu Niemcy. Do kolejnego spotkania doszło 16 września. Podczas tego spotkania "Luiza" przekazał "Oskarowi" listę zidentyfikowanych konfidentów gestapo. Część tych nazwisk była już "Oskarowi" znana z własnych źródeł. Przekazał on również szefowi kontrwywiadu, że Zajączkowski codziennie przebywa w mieszkaniu przy Marszałkowskiej 81, gdzie spotyka się ze swoimi agentami.
13 listopada na godzinę 19.00 do lokalu przy Marszałkowskiej 81, na odprawę do Zajączkowskiego został wezwany Ryszkowski. Jak został zawczasu poinformowany, na odprawie miał zostać mu przedstawiony ktoś ważny. "Babinicz" zameldował o tym swoim przełożonym z AK.

Ok. godziny 19:15 otworzył on likwidatorom z "Wapiennika" drzwi do lokalu w którym odbywała się odprawa. W progu stanęli por. "Twardy" i ppor. "Witka" (NN), zaś w środku poza Ryszkowskim i Ratkiewiczem znajdować się mieli Zajączkowski i nowy szef "Nadwywiadu".
Obaj zostali zlikwidowani. Następnego dnia okazało się, że drugim zabitym był w rzeczywistości Arnold Krüger, czyli por. Stanisław Szczepański "Robak". W ten sposób przypadkowo zabity został ofiarny konspirator, za swoją służbę pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Jak doszło do takiej pomyłki nie sposób dziś ustalić.
Prawdopodobnie ze względów konspiracyjnych "Oskar" nie przekazał por. "Twardemu" informacji, że Wagner i Krüger to ludzie podziemia. Możliwe również, że por. "Twardy" mając rozkaz zlikwidowania Zajączkowskiego, nie przekazał "Oskarowi", że podczas planowanej likwidacji spodziewają się w lokalu jeszcze kogoś, zakładając że jest to kolejny konfident. Wszystko to pozostaje to w sferze dywagacji.

Tego samego dnia, w którym zlikwidowano Zajączkowskiego, w mieszkaniu na Żoliborzu wykonano wyrok na Julii Król ps. "Łazęga". Wyrok prawdopodobnie również wykonał oddział 993/W. Te, a także inne likwidacje ludzi z listy jaką Boczoń przekazał "Oskarowi", spowodowały, że "Luiza" zaczął obawiać się dekonspiracji ze strony Spielkera.
Ponadto po przypadkowej śmierci "Robaka", obawiał się, że i on sam może zostać zabity z rąk swoich. Z powyższych powodów Boczoń postanowił wycofać się z Warszawy. Przy pomocy podziemia zorganizował fałszywy zamach na swoje życie, po czym oznajmił Spielkerowi, że w obawie o swoje życie musi porzucić zadanie szefa Nadwywiadu, jednocześnie zarzucając Spielkerowi, że wcześniej nie poinformował go o losie jaki spotkał jego poprzednika Hammera.
Śmierć Zajączkowskiego i "Łazęgi", a także wycofanie się Boczonia, ostatecznie położyły kres niemieckiej grze znanej jako "Nadwywiad rządu Londyńskiego".