Samolot opracowany w zakładach Gerhard Fiesler Werke GmbH przez założyciela i właściciela firmy Gerharda Fieslera i szefa jego biura konstrukcyjnego Reinholda Mewesa. Konwencjonalna konstrukcja: kratownicowy metalowy kadłub kryty płótnem, drewniane skrzydła również kryte płótnem oraz drewniane usterzenie kryte sklejką. Pierwszy prototyp ukończono latem 1936 roku. Wersja A była uproszczoną wersją cywilną natomiast wersja B była proponowana dla wojska, które jednak jej nie zaakceptowało. Powstała w 1938 roku wojskowa wersja C otrzymała w tylnej kabinie uzbrojenie obronne w soczewkowej lawecie w postaci karabinu maszynowego MG 15 kalibru 7,92 mm. Samoloty te pełniły różne funkcje pomocnicze oraz nierzadko służyły do ewakuacji zestrzelonych pilotów spoza linii frontu.

Wersja C-5 charakteryzowała się zastosowaniem silnika Argus As 10P, która pod kadłubem mogła dodatkowo przenosić zasobnik z kamerą fotograficzną lub dodatkowy zbiornik paliwa zwiekszajacy jej zasieg z 385 km do blisko 1000 km. Samoloty te czesto były wykorzystywane jako maszyny dyspozycyjne wyższych dowódców, aczkolwiek Generalfeldmarschall Albert Kesserling po zestrzeleniu jego maszyny przez alianckie mysliwce przesiadł się do znacznie szybszego FW 189.

Dane techniczne:
Załoga: pilot oraz pasażer lub obserwator
Jednostka napedowa: osmiocylindrowy silnik w układzie odwróconego V, chłodzony powietrzem typu Argus As 10P o mocy 270 KM
Wymiary: rozpietość 14,25 m, długość 9,90 m, wysokość 2,80 m
Masy: własna 845 kg, całkowita 1320 kg
Osiągi: predkość maksymalna 175 km/h na wysokości 0 m, przelotowa 145 km/h na wysokości 1000 m, minimalna 51 km/h; czas wznoszenia na wysokość 1000 m - 4 minuty, pułap praktyczny 4600 m, zasięg normalny 385 km.