Armia "Pomorze" dowodzona przez gen. dyw. Władysława Bortnowskiego, za zadanie główne, otrzymała jak najdłuższe utrzymanie rozdziału sił niemieckich po obu stronach Wisły, poprzez dokonywanie zniszczeń i zwroty zaczepne, osłonę kierunków wyprowadzających z Pomorza niemieckiego i Gdańska na Bydgoszcz, oraz z Prus Wschodnich na Toruń i Włocławek.
Następnie doszło jeszcze zadanie osłony rozmieszczonego w północnej części Borów Tucholskich Korpusu Interwencyjnego.

Należy nadmienić, że na skutek decyzji podjętej przez czynniki polityczne w Warszawie o ewentualnej interwencji wojskowej na terenie Wolnego Miasta Gdańska, a co za tym idzie wysłanie Korpusu Interwencyjnego w wyżej wymieniony obszar, niezmiernie skomplikowało gen. Bortnowskiemu planowanie działań i doprowadziło do wyciągnięcia części sił na północ, aż pod Kościerzynę.

Dowódca armii zadecydował o podzieleniu swych sił na dwa zgrupowania operacyjne:

Grupa Operacyjna "Wschód" - dowódca gen. bryg. Mikołaj Bołtuć.
Skład: 4 Dywizja Piechoty, 16 Dywizja Piechoty, OW "Jabłonowo".
Zadaniem GO było powstrzymywanie w oparciu o umocnienia na północnym brzegu rzeki Osy sił niemieckich na kierunkach z Prus Wschodnich na Toruń i Włocławek.

Na zachodnim brzegu Wisły gen. Bortnowski rozmieścił:
Grupę Osłony "Czersk" - dowódca gen. bryg. Stanisław Grzmot - Skotnicki.
Skład: Pomorska Brygada Kawalerii ( niepełna), OW "Chojnice", OW "Kościerzyna".
Zadaniem Grupy Osłonowej, (w innych opracowaniach zwanej Grupą Operacyjną), była początkowo osłona od zachodu Korpusu Interwencyjnego, a potem opóźnianie natarcia przeciwnika poprzez Chojnice w kierunku Gdańska.
OW "Starogard", OW "Tczew", OW "Wisła", miały za zadanie osłonę kierunków wyprowadzających z Gdańska, przy czym OW "Tczew", miał bardzo ważne zadanie niedopuszczenia do opanowania mostów przez Wisłę i w odpowiednim czasie ich zniszczenie. Potem wymienione jednostki miały zostać podporządkowane dowódcy GO "Czersk".

Na lewym skrzydle GO "Czersk" rozmieszczono 9 DP pod dowództwem płka Józefa Werobeja.
Jednostka ta zajmowała siedemdziesięciokilometrowy odcinek obrony. Na prawym jej skrzydle, na zachód od Tucholi znajdował się 35 pp, na lewym - obsadzając rubież Jezior Koronowskich - 22 pp. Między tymi jednostkami istniała dwudziestokilometrowa luka, za którą, w rejonie miejscowości Lubiewo stacjonował odwodowy 34 pp.

Przedmościa bydgoskiego broniła 15 DP gen. bryg. Zbigniewa Przyjałkowskiego.
Niejako w ostatniej chwili gen. Bortnowski do swej dyspozycji otrzymał 27 DP gen. Juliusza Drapelli, z rozwiązanego Korpusu Interwencyjnego, która skoncentrowana w rejonie miejscowości Ocypel , stała się jedynym odwodem Armii.

Zadanie przełamania obrony polskiej na Pomorzu otrzymała 4 Armia pod dowództwem gen. Günthera von Kluge.
- XIX KPanc gen. Guderiana w składzie 3 DPanc, 2 DPZmot, 20 DPZmot.
Zadanie - nacierając na odcinku Sępolno - Chojnice zniszczyć oddziały polskie w Borach Tucholskich i wyjść na linię Wisły w rejonie Grudziądz - Świecie.
- II KA gen. Straussa w składzie 3 DP i 32 DP.
Zadanie - uderzając w kierunku Więcborka i dalej na wschód, odciąć siły polskie wycofujące się z północy w kierunku na Bydgoszcz i osiągnąć Wisłę w rejonie Świecia.
- III KA gen. Haase w składzie 50 DP i BP "Netze".
Zadanie - uderzając na kierunku Nakła osłaniał od południa siły główne 4 Armii.

Zadanie pomocnicze wykonywały także prawoskrzydłowe siły 3 Armii pod dowództwem gen. Georga von Küchlera.
XXI KA gen. Falkenhorsta w składzie 21 DP i 228 DP uderzając z kierunku Kwidzynia na Grudziądz, po zepchnięciu polskiej obrony połączyć się miał z wojskami 4. A nacierającymi z zachodu.
Grupa płka Medema, skoncentrowana w rejonie Malborka, miała za zadanie opanowanie mostów w Tczewie aż do nadejścia sił 4 Armii.

Cykliści plutonu zwiadu batalionu Obrony Narodowej "Czersk".