Kaliber: | 114 mm (4,5 cala) |
Masa: | 1372 kg (27 cwt) |
Długość lufy: | z zamkiem 1625,6 mm |
(w tym część gwintowana 1524 mm – 60 cali) | |
Szerokość: | 6 stóp i 9 cali |
Odrzut: | zmienny od 40 cali przy 0° oraz 20 cali przy 45° |
Kąt ostrzału w elewacji: | od -5° do +45° |
Kąt ostrzału w azymucie: | 6° |
Szybkostrzelność: | 4 strz./min |
Historia konstrukcji:
Brytyjska lekka haubica polowa opracowana w zakładach Coventry Ordnance Works. Dostarczana do carskiej Rosji podczas Pierwszej Wojny Światowej, a dodatkowo wiele egzemplarzy przejęto podczas wojny domowej, a nastepnie wycofywana wojsk interwencyjnych.1 stycznia 1933 roku na stanie RKKA było wciąż 285 egzemplarzy plus 6 w jednostkach artylerii nabrzeżnej. W 1936 roku wykazano 211 egzemplarzy i były one stopniowo zastępowane rodzimymi haubicami kalibru 122 mm.
Opis konstrukcji:
Lufa zaopatrzona w 32 bruzdy. Zamek klinowy o ruchu poziomym. Opornik hydrauliczny wraz ze sprężynowym powrotnikiem umieszczone pod lufą – dla uniknięcia uderzenia zamkiem w podłoże zastosowano zmienny odrzut lufy, zależny od kąta jej podniesienia. Obsługa działa liczyła 6 żołnierzy.
Amunicja:
Odłamkowo-burząca Ф-431
Masa pocisku: | 15,88 kg (35 funtów) |
Masa materiału wybuchowego: | 1,95 kg (4,3 funta) |
Prędkość wylotowa: | 308 m/s |
Donośność: | 6675 m (7300 jardów) |
Oznaczenie F-431 nosiły brytyjskie pociski Shell HE Mk 12 oraz Mk 16. Łuska mieściła zmienny ładunek miotający – używano 5 ładunków o masie całkowitej od 0,4 funta (182 g) do 1 funta (454 g).
Szrapnel Ш-431
Pocisk Sz-431 miescił inicjowany głowicowym zapalnikiem czasowym niewielki ładunek wybuchowy, który rozrywał korpus i rozrzucał dookoła pocisku przenoszone wewnątrz ołowiane lotki.
Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak „Encyklopedia współczesnej broni palnej”, wyd.WIS, 1993
А. Иванов „Артиллерия СССР в период Второй Мировой Войны”, wyd. Издателски Дом «Нева», 2003