
Historia konstrukcji:
Lekka armata przeciwlotnicza opracowana w Wielkiej Brytanii. Zespół polskich konstruktorów, któremu przewodził inżynier Jan Podsędkowski, dokonał uproszczenia konstrukcji lekkiego działa przeciwlotniczego szwajcarskich zakładów Oerlikon (model SS). Redukcja liczby części z 250 w modelu oryginalnym do 119 w działku Polsten wraz z dużym uproszczeniem technologii wytwarzania przekładała się na redukcję kosztów produkcji z 320 do 60-70 funtów.
Na podstawie licencji armata ta była także produkowana w australijskich zakładach General Motors-Holden’s Pty. Ltd. w Woodville (New South Wales). Łącznie wyprodukowano 1.651 egzemplarzy.
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
20 mm 20x110RB Oerlikon broni 55 kg z podstawą 218 kg od -5° do +85° 360° magazynek pudełkowy na 30 naboi, bęben na 60 naboi teoretyczna 450 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię zamka swobodnego, który w momencie odpalania naboju wciąż znajdował się w drodze do skrajnego przedniego położenia (naciśniecie na spust zwalniało go z tylnego położenia i powodowało wprowadzenie naboju do komory nabojowej). Podstawowym źródłem zasilania broni w amunicję był dwurzędowy magazynek pudełkowy dostawiany od góry komory nabojowej, ale można było także skorzystać z magazynka bębnowego o większej pojemności. Stosowano bardzo lekką, dwukołową podstawę Mounting, Universal, 20 mm Gun Mk. I with cradle No. 2.
Amunicja:
Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
241 g 123 g 29 g 830 m/s 4.800 jardów |
Rodzaje amunicji stosowanej w działku Polsten:
Oerlikon HE
Oerlikon HE tracer
Oerlikon HE incendiary
Oerlikon practice
Oerlikon practice/tracer
Oerlikon bulletted blank