| Kaliber: | 210 mm |
| Masa: | na stanowisku 44000 kg, w transporcie 59600 kg |
| Długość lufy: | L/49,6 |
| Kąt ostrzału w elewacji: | od 0° do +55° |
| Kąt ostrzału w azymucie: | 90° |
| Szybkostrzelność: | 1 strz./min |
Historia konstrukcji:
Ciężka haubica Br-18 została opracowana w radzieckiej Fabryce Nr 221 «Баррикады» (Barykady) ze Stalingradu. Głównym konstruktorem był I.I. Iwanow. Zastosowano wspólne łoże dolne z 305 mm haubicą Br-18.
Opis konstrukcji:
Transport działa odbywał się w trzech częściach. Człony transportowe dostosowane do trakcji mechanicznej – holowanie z prędkością do 25 km/h. Obsługę działa stanowiło 20 żołnierzy.
Amunicja:
Burząca Ф-643
| Masa pocisku: | 133 kg |
| Prędkość wylotowa: | 800 m/s |
| Donośność: | 30.360 m |
Przeciwbetonowa Г-643
| Masa pocisku: | 154 kg |
| Prędkość wylotowa: | 750 m/s |
| Donośność: | 28.650 m |
Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak „Encyklopedia współczesnej broni palnej”, wyd.WIS, 1993
А. Иванов „Артиллерия СССР в период Второй Мировой Войны”, wyd. Издателски Дом «Нева», 2003
