Historia konstrukcji:
Ciężki moździerz piechoty SB 4.2-inch Mortar został opracowany w 1942 roku w Wielkiej Brytanii.
W ramach licencji produkowany w australijskich Gaston Brothers Pty. Ltd. w Kensington (Victoria). Wyprodukowano 300 egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
106,7 mm (4,2 cala) 599 kg całkowita 1734 mm przewód lufy 1565 mm od +45˚ do +80˚ 20˚ praktyczna 6 strz./min |
Opis konstrukcji:
Moździerz z gładkościenną lufą, ładowany od strony wylotowej. Stosowano trzy wersje trójnogu Mounting Mk I, Mk. II oraz Mk. III. Do naprowadzania broni na cel służył celownik Sight Mk. I.
Najpierw do przetaczania broni stosowano koła rozmiaru 5.00-5.25 (używane w różnych lekkich przyczepach), a potem analogiczne do używanych w działach przeciwpancernych 6-pdr rozmiaru 8.25-10.
Amunicja:
Odłamkowo-burząca Bomb, S.B., HE, Strimline, 4.2-inch Mortar Mark II
| Masa granatu: Prędkość wylotowa: Donośność: |
9.08 kg do 223 m/s od 200 jardów (182 m) do 4100 jardów (3749 m) |
Granat ze zmiennym ładunkiem miotającym, stabilizowany w locie za pomocą brzechw. Grubościenny korpus granatu wypełniony ładunkiem wybuchowym inicjowanym głowicowym zapalnikiem uderzeniowym Fuze, Percussion D.A. No. 152 Mark I.
Dymna Bomb, S.B., Smoke, Base Ejection, 4.2-inch Mortar
Korpus granatu był wypełniony mieszanką dymotwórczą.
