
Historia konstrukcji:
Przyrząd centralny kierowania ogniem dział artylerii przeciwlotniczej, który opracował w 1930 roku István Juhász, produkowany w węgierskich zakładach Gamma Finommechanikai és Optikai Művek Rt. w Budapeszcie (oznaczenie węgierskie 34 M. Gamma-Juhasz).
Norwegia zakupiła partię aparatów tego typu dla swoich jednostek artylerii przeciwlotniczej.
Dane techniczne:
Odległość celu: Pułap celu: Prędkość celu w poziomie: Prędkość celu w pionie: Odległość aparatu od stanowisk dział: Nastawy zapalników czasowych: Podziałka nastaw położenia celu: |
od 800 do 8.650 m od 0 do 6500 m 100 m/s 150 m/s do 500 m. 1,3-23 sekund 1 mm odpowiadał 120 m |
Opis konstrukcji:
Elektromechniczny przelicznik współpracujący ze stereoskopowym dalmierzem o bazie optycznej 4 metrów. Nastawy w postaci kątów położenia lufy i czasu lotu pocisku były przekazywane do stanowisk dział przeciwlotniczych.