Historia konstrukcji:
Armata przeciwpancerna 7,5 cm Pak. 41 została opracowana w 1940 roku w niemieckich zakładach Krupp AG w Essen. Wykorzystano doświadczenia francuskie i własne w opracowywaniu dział ze stożkowym przewodem lufy. Układ ten pozwalał na uzyskanie doskonałych parametrów w zakresie przebijalności pancerza.
W 1942 roku wyprodukowano 150 egzemplarzy. Cena jednostkowa wynosiła 15.000 RM. Do produkcji jednego egzemplarza zużywano następujące ilości materiałów (w kg): Fe 5900, Sn 0,5, Cu 31,6, Al 150, Zn 16,6, Ni 27,3. Proces produkcyjny wymagał ok. 2.800 roboczogodzin.
Mimo dobrych parametrów balistycznych deficyt surowcowy spowodował szybkie wstrzymanie produkcji.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
75/55 mm 75x545R na stanowisku 1.390 kg, w transporcie 1.880 kg z zamkiem i hamulcem wylotowym 4.322 mm, część stożkowa 1115 mm (gładka), część cylindryczna 2.950 mm (w tym część gwintowana 2.410 mm) od -10° do +18° 60° 12-14 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa o dwóch sekcjach – stożkowej gładkolufowej oraz klasycznej gwintowanej. Żywotność lufy była dość niska i wynosiła ok. 1.000 wystrzałów. Półautomatyczny zamek klinowy o ruchu pionowym. Zespół odrzutowy zamontowano w jarzmie kulistym umieszczonym w tarczy ochronnej (dwie płyty o grubości 7 mm). Ogony łoża dolnego i zawieszenie na drążkach skrętnych także były mocowane bezpośrednio do tarczy ochronnej, co wraz z zastosowaniem na szeroką skalę aluminium pozwoliło na uzyskanie akceptowalnej masy działa. Ze względu na dużą masę do holowania zalecano ciągnik półgąsienicowy Sd.Kfz. 11. W późniejszym okresie korzystano także z ciągników gąsienicowych RSO. Z braku wystarczającej ilości ciągników często wykorzystywano samochody ciężarowe.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną. Oznaczenie kodowe łuski 6344 (masa bez spłonki 2,3 kg, długość łuski 545,1 mm, średnica kryzy 111,5 mm). Naboje pakowane w metalowe tuby średnicy 125 mm i wysokości 825 mm (masa pustej 1,73 kg, a załadowanej ok. 9 kg).
Przeciwpancerna 7,5 cm Panzergranatpatrone 41 (Hartkern)
| Długość naboju: Długość pocisku: Długość rdzenia: Średnica rdzenia: Masa naboju: Masa pocisku: Masa rdzenia: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
757 mm 188 mm 111 mm 28 mm 7,6 kg 2,58 kg 0,91 kg 2,46 kg Digl.R.P.-G1,5 1.124 m/s |
Pocisk przeciwpancerny 7,5 cm Pzgr. 41(Hk) typu APCNR z wykonanym z węglika wolframu rdzeniem osadzonym w korpusie z miękkiego żelaza oraz przykrytym osłoną balistyczną. W części dennej znajdował się smugacz typu Lichtspurhülse Nr. 8. W 1942 roku wyprodukowano 27.100 naboi, a w 1943 roku dalsze 7.900 naboi.
Przebijalność płyty pancernej odchylonej od pionu o 30 stopni:
| odległość | grubość płyty |
| 250 m 500 m 750 m 1.000 m 1.250 m 1.500 m |
185 mm 171 mm 157 mm 145 mm 133 mm 122 mm |
Przeciwpancerna 7,5 cm Panzergranatpatrone 41 (Weicheisen)
| Długość pocisku: Długość korpusu: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
234 mm 157,5 mm 2,48 kg 1.230 m/s |
Pocisk 7,5 cm Pzgr. 41 (W) typu APCNR był zaopatrzony w korpus wykonany z miękkiego żelaza przykryty osłoną balistyczną wykonaną z blachy stalowej. Powstał w wyniku deficytu surowcowego i decyzji o zaprzestaniu wytwarzania pocisków 7,5 cm Pzgr. 41 (Hk) z rdzeniem wolframowym. W 1942 roku (od listopada) wyprodukowano 11.000 naboi, a w 1943 roku (do sierpnia) dalsze 41.300 naboi.
Przebijalność płyty pancernej odchylonej od pionu o 30 stopni:
| odległość | grubość płyty |
| 500 m 1.000 m |
80 mm 67 mm |
Przeciwpancerna 7,5 cm Panzergranatpatrone 41 (Stahlkern)
| Masa: Prędkość wylotowa: |
? kg 1.170 m/s |
Pocisk 7,5 cm Pzgr. 41 (St) typu APCNR był zaopatrzony w rdzeń wykonany z wysokogatunkowej stali. Zastąpił on w produkcji pociski 7,5 cm Pzgr. 41 (W).
Przebijalność płyty pancernej odchylonej od pionu o 30 stopni:
| odległość | grubość płyty |
| 500 m 1.000 m |
110 mm 70 mm |
Odłamkowa 7,5 cm Sprenggranatpatrone 41
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
755 mm 339,1 mm 6,87 kg 2,65 kg 0,186 kg amatolu 1,63 kg Digl.R.P.-G1,5 900 m/s |
Pocisk odłamkowy 7,5 cm Gr. 41 typu HE wewnątrz grubościennej skorupy mieścił ładunek wybuchowy, który był pobudzany głowicowym zapalnikiem uderzeniowym typu A.Z. 5080. W części dennej znajdował się smugacz typu Lichtspurhülse Nr. 8.
