Historia konstrukcji:
Samolot szkolno-treningowy „Tuisku” (pol. sztorm) został opracowany w fińskich zakładach Valtion Lentokonetehdas w Suomenlinna koło Helsinek (później firma przeniosła się do Tampere). Zespołem projektowym kierował inżynier Arvo Ylinen. Prototyp został oblatany 10 stycznia 1934 roku. W latach 1935-1937 wyprodukowano 30 maszyn seryjnych (numery ewidencyjne od TU-149 do TU-179).
W fińskim muzeum Suomen Ilmailumuseo w Helsinkach znajduje się egzemplarz o numerze ewidencyjnym TU-178.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Prędkość wznoszenia: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby własna 920 kg startowa 1.625 kg 12,10 m 9,35 m 3,26 m 33,65 m² 1 silnik 7-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzony powietrzem, doładowany, typu Armstrong Siddeley „Lynx” IVC o mocy 215 hp przy 1.700 obr./min 207 km/h 2,8 m/s (11 min 55 s na wysokość 2.000 m) 4.400 m 1.150 km brak |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dwupłat konstrukcji mieszanej, z odkrytymi kabinami załogi. Zastosowano stałe podwozie kołowe w układzie klasycznym.
Pozbawiony osłony silnik napędzał dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku. W późniejszym okresie dodano osłonę silnika w postaci pierścienia Townenda. Zbiornik paliwa o pojemności 225 litrów.
