Historia konstrukcji:
Szybowiec transportowy „Bat” (pol. nietoperz ) opracował Leslie Everett Baynes. W drugiej połowie lat 30-tych XX wieku amerykański konstruktor Christie nagłośnił w prasie swój pomysł ‘latającego czołgu’, który został szybko rozpowszechniony na całym świecie. Analogiczne prace podjęto w innych krajach, a wybuch wojny i sukcesy niemieckich operacji powietrzno-desantowych dały dodatkowy impuls.
Pierwotny plan z 1941 roku zakładał opracowanie dużego szybowca „Carrier Wing Glider” zdolnego do uniesienia czołgu (rozpiętość ok. 30 metrów, udźwig 8,5 tony). Dla maksymalnego uproszczenia konstrukcji nosiciel miał postać latającego skrzydła pod którym podczepiano transportowany czołg, a po wylądowaniu zestaw był w prosty sposób rozłączany. Ponieważ odpowiedniego pojazdu jeszcze nie opracowano zadecydowano o budowie doświadczalnego modelu szybowca w zmniejszonej skali (jedna trzecia pierwotnego rozmiaru). Prototyp został zbudowany w brytyjskich zakładach Slingsby Sailplanes Ltd. w Kirkbymoorside i po raz pierwszy wyholowany w lipcu 1943 roku (numer ewidencyjny RA809). Został on następnie przetestowany w ośrodku doświadczalnym wojsk powietrzno-desantowych Armed Forces Experimental Establishment (AFEE) w Sherburn-in-Elmet, Yorkshire. Dalszy rozwój brytyjskich szybowców transportowych doprowadził do opracowania maszyny zdolnej do pomieszczenia czołgu wewnątrz ładowni w postaci szybowca transportowego „Hamilcar” Mk. I, więc projekt szybowca „Bat” został zamknięty. Na prototypie przeprowadzono jedynie całą serię prób sterowania płatowcem w nietypowej konfiguracji aerodynamicznej.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Prędkość maksymalna: Prędkość minimalna: |
1 osoba własna 346,1 kg startowa 436,8 kg 10,16 m 3,46 m 1,34 m 14,86 m2 193 km/h 64 km/h |
Opis konstrukcji:
Szybowiec zbudowany w układzie łatającego skrzydła i całkowicie drewnianej konstrukcji. Opatentowane przez firmę Slingsby klapy były wysuwane z wykorzystaniem sił aerodynamicznych, a sterowane szczeliną ulokowana na dolnej powierzchni skrzydeł. Pod centralną częścią kadłuba umieszczono płozę do lądowania.
