Działo samobieżne przeciwlotnicze Berliet VPH

Działo samobieżne przeciwlotnicze Berliet VPH
Działo samobieżne przeciwlotnicze Berliet VPH

Historia konstrukcji:
Działo samobieżne przeciwlotnicze VPH zostało opracowane w 1932 roku we francuskich zakładach Automobiles Marius Berliet w Vénissieux.

Zbudowano 2 prototypy.

Dane techniczne:

Masa:
Wymiary:
Rozstaw osi:
Jednostka napędowa:
 
 
Skrzynia przekładniowa:
Prędkość maksymalna:
Zbiornik paliwa:
6.200 kg
5.070 x 2.100 x ? mm
1.900 mm
silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, zapłon iskrowy,
chłodzony cieczą, pojemność 4.085 cm3,
o mocy 62 KM przy 2.800 obr./min
4 biegi do przodu plus wsteczny
na drodze 44,5 km/h
80 litrów

Opis konstrukcji:
Zastosowano specjalne otwarte nadwozie umieszczone na stalowej ramie nośnej. Koła rozmieszczone w jednakowych odstępach (na środkowej osi zdwojone). Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.

Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 85 mm, skok tłoka 120 mm. Mechaniczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne.

Uzbrojenie pojazdu stanowi podwójny najcięższy karabin maszynowy 13,2 mm Hotchkiss wz. 1930 umieszczony na morskiej podstawie R4 SM.

Najcięższy karabin maszynowy 13,2 mm Hotchkiss wz. 1930 na morskiej podstawie R4 SM
Najcięższy karabin maszynowy 13,2 mm Hotchkiss wz. 1930 na morskiej podstawie R4 SM