Historia konstrukcji:
Samochód ciężarowy DU 10 został opracowany w 1933 roku we francuskich zakładach Établissements Louis Willème et Cie w Nanterre. Produkowany seryjnie w latach 1933-1940 w dwóch wersjach: z krótkim i długim rozstawem osi.
Po ogłoszonej w 1939 roku mobilizacji siły zbrojne Francji miały na stanie partię pojazdów tego typu.
Dane techniczne:
| Masa: Ładowność: Rozstaw osi: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: |
ok. 6.800 kg 7.500 kg 4.070 mm lub 4.770 mm 4×2 silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, wysokoprężny, pojemność 11.536 cm3, typu Deutz F 6 M 317 o mocy 110 KM przy 1.500 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, demultiplikator na drodze 45 km/h |
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną zlokalizowano skrzynię ładunkową osłanianą brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 120 mm, skok tłoka 170 mm. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazuje napęd na koła tylnej osi. Hydrauliczny układ hamulcowy ze wspomaganiem pneumatycznym systemu Westinghouse działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne. Stosowano opony rozmiaru 42 x 9 z przodu oraz 44 x 10 z tyłu (na tylnej osi koła zdwojone).
