Historia konstrukcji:
Samochód terenowy TT4 VLTT został opracowany we francuskich zakładach Société Anonyme des Camions Bernard w Arcueil. Wykorzystano zakupiony patent na rozwiązanie układu napędowego które opatentował inżynier Nicolas Straussler dla brytyjskich zakładów Alvis. W 1938 roku zbudowano 2 prototypy które przekazano do testów przez siły zbrojne Francji. Uznano go za zbyt skomplikowany technicznie. W 1940 roku na jego bazie opracowano także opancerzony pojazd zaopatrzeniowy TT4 przeznaczony dla oddziałów kawalerii.
Dane techniczne:
| Liczba miejsc: Masa: Rozstaw osi: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: |
6 2.400 kg 2.000 mm 4×4 silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, zapłon iskrowy, pojemność 2.372 cm3, typu Delahaye 135 o mocy 55 KM przy 2.800 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 65 km/h |
Opis konstrukcji:
Zastosowano całkowicie otwarte czterodrzwiowe nadwozie, które w razie niesprzyjających warunków atmosferycznych było przykrywane brezentowym dachem, natomiast na otworach drzwiowych rozpinano brezentowe boczki. Przednia szyba składana w kierunku na maskę. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Specyficzna konstrukcja pojazdu pozwalała na poprzeczne obrotowe przemieszczanie się obu modułów podczas przekraczania przeszkód terenowych zapewniając utrzymanie przez koła kontaktu z podłożem. W przednim module zajmowali miejsce kierowca i 2 osoby, natomiast w tylnym module zajmowały miejsce kolejne 3 osoby. Zawieszenie na sztywnych osiach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 84 mm, skok tłoka 107 mm. Zastosowano gaźnik typu Solex. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą przekazuje napęd na wszystkie koła. Hydrauliczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne.
