Historia konstrukcji:
Przyczepa używana przez siły zbrojne Niemiec.

Pełna nazwa:

Anhänger (1-achsig) für Feldfernkabel (Sd. Ah. 25)

Wersje:

Anhänger (1-achsig) für Maschinensatz F (Sd. Ah. 25/1)

Anhänger (1-achsig) für Nachrichtengerät (Sd. Ah. 25/2)

Beleuchtungsanhänger N (1-achsig) (Sd. Ah. 25/3)

Nachschubanhänger (1-achsig) (Sd. Ah. 25/4)

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Przyczepa służąca do transportu elementów potrzebnych do budowy polowych linii przewodowych przez wojska łączności. Ładunek stanowiły szpule z kablem telegraficznym lub inny sprzęt wojsk łączności.

Źródła:

Instrukcja D 719 „Gerätenachweis für einen Störungssuchtrupp (mot.)”, 1941

Instrukcja D 731/5 „Merkblatt für Anhänger für Ff-Kabel (Sd. Ah. 25) Muster I und II”, 1942 r.

Instrukcja D 1086 „Beladeplan für einen Beleuchtungsanhänger N (1achs.) (Sd. Ah. 25/3) mit Beleu. Satz N, groß oder klein”, 1943 r.

Instrukcja D 600 „Anhaltswerte über Kraftfahrzeuge und Gerät”, 1940 r.

Horst Beiersdorf „Kfz-Anhänger der Wehrmacht 1935-1945”, seria wydawnicza „Waffen-Arsenal” Band 145, wyd. Podzun-Pallas-Verlag, 1994 r.