Historia konstrukcji:
Samolot myśliwski opracowany w australijskich zakładach Commonwealth Aircraft Corporation w Fishermen’s Bend, Victoria. Model ten został opracowany jako wersja rozwojowa samolotu myśliwskiego CA-12 „Boomerang”. Dla poprawy osiągów na dużym pułapie samolot został zaopatrzony w silnik P&W R-1830-S1C3-G z turbosprężarką oraz trzyłopatowym śmigłem Curtiss Electric. Dla zmniejszenia oporu silnik otrzymał inną, wydłużoną osłonę do której dochodził przedłużony obrys krawędzi natarcia skrzydeł (w miejsce wcześniejszej sekcji o kształcie prostokątnym). Po prawej stronie zabudowano turbosprężarkę B-2 amerykańskiej firmy General Electric (model stosowany w bombowcu Consolidated B-24) oraz chłodnicę międzystopniową Harrisona (od bombowca Boeing B-17). Po przebudowie tylnego usterzenia na nowe, z obrysem trapezowym i o większej powierzchni, zmieniono oznaczenie modelu na CA-14A. Jedyny prototyp tej wersji nosił numer ewidencyjny A46-1001. Pierwszy lot miał miejsce 13 stycznia 1943 roku.
Z powodu przegrzewającego się silnika i problemami z niesymetrycznym umieszczeniem wlotu powietrza do turbosprężarki, umieszczonego po lewej stronie kadłuba, dokonano modyfikacji samolotu nadając mu oznaczenie CA-14A. Wlot powietrza trafił pod osłonę silnika skąd tunelem trafiało do turbosprężarki, silnik otrzymał mechaniczny wentylator, ponownie przebudowano usterzenie. W późniejszym okresie testowano na nim także inne czterołopatowe śmigło Curtiss Electric.
Wobec dostępności w dużych ilościach amerykańskich myśliwców i trudnościach z pozyskaniem turbosprężarek (w ramach Lend-Lease spodziewano się zaledwie 125 egzemplarzy) cały projekt pozostał w fazie demonstratora.
Dane techniczne:
| Prędkość:
Prędkość wznoszenia:
|
maksymalna 433 km/h na wysokości 0 m
560 km/h na wysokości 8600 m na poziomie morza – 655 m/min na wysokości 8720 m – 360 m/min |
Źródła:
Bill Gunston „Combat aircraft of World War II”, wyd. Tiger Books, 1990
Praca zbiorowa „Encyklopedia lotnictwa”, wyd. Debit, 1998
