Historia konstrukcji:
Samolot opracowany w brytyjskich zakładach The de Havilland Aircraft Co. Ltd. Prototyp został oblatany 26 października 1931 roku.
W 1939 roku australijskie zakłady De Havilland Aircraft Pty. Ltd. zmontowały w zakładach w Mascot koło Sydney partię 20 takich samolotów. Kadłuby tych samolotów były importowane bezpośrednio od producenta z Wielkiej Brytanii, natomiast skrzydła wyprodukowano lokalnie w Australii. Wybuch wojny spowodował przyjęcie tego typu samolotu jako maszyny treningu podstawowego i podjęcie ich licencyjnej produkcji w nowo wybudowanych zakładach w Bankstown. Do lutego 1945 roku wyprodukowano łącznie 1070 egzemplarzy, które otrzymały numery ewidencyjne z bloku A17.
Dane techniczne:
Załoga:
Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Masa własna: Masa startowa: Jednostka napędowa:
Prędkość maksymalna: Prędkość przelotowa: Pułap: Zasięg: |
2 osoby
8,94 m 7,30 m 2,68 m 20,20 m2 502 kg 743 kg 1 silnik 4-cylindrowy, w układzie rzędowym, chłodzony powietrzem, typu De Havilland „Gypsy Major” I o mocy 130 hp 182 km/h 145 km/h 4200 m 485 km |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy samolot zbudowany w układzie zastrzałowego dwupłata ze stałym podwoziem i odkrytymi kabinami załogi (instruktor i uczeń). Konstrukcja mieszana – kadłub metalowa kratownica kryta płótnem i sklejką , natomiast skrzydła drewniane kryte płótnem.
Na pierwszych maszynach stosowano silniki „Major” I o mocy 130 hp, a na późniejszych silniki „Major” II o mocy 140 hp.