Haubica polowa Obusier de 105 mm GP

Historia konstrukcji:

Haubica polowa 10,5 cm leFH 16 opracowana w niemieckich zakładach Friedrich Krupp AG w Essen.

Belgia otrzymała działa tego typu w ramach reparacji wojennych po zakończeniu Pierwszej Wojny Światowej. Litery GP występujące w nazwie oznaczały Grande Portee – czyli dalekiego zasięgu.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
 
Masa lufy:
Długość lufy:
 
Wysokość:
Wysokość linii ognia:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
104,9 mm
105x155R
1.525 kg na stanowisku,
w transporcie 2.300 kg (z przodkiem)
z zamkiem 509 kg
z zamkiem 2.310 mm
(w tym część gwintowana 1.634 mm)
na stanowisku 1.770 mm
1.032 mm
od – 9° do +40°

5 strz./min

Opis konstrukcji:

Lufa o 32 bruzdach. Zamek klinowy o ruchu pionowym. Oporopowrotnik hydrauliczno-sprężynowy umieszczony pod lufą. Tarcza ochronna miała grubość 4 mm. Koła drewniane ze stalową obręczą. Trakcja konna z zaprzęgiem na 6-konnym.

Amunicja:

Odłamkowo-burząca Obus explosif

Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
14,81 kg
1,5 kg
395 m/s
9.225 m

Amunicja rozdzielnego ładowania z głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.

Szrapnel

Masa pocisku:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
15,89 kg
400 m/s
6.000 m

Amunicja rozdzielnego ładowania z głowicowym zapalnikiem czasowym. Pocisk zawierał 368 ołowianych lotek o masie 10 g.

W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 10,5 cm leFH 327 (b).

Źródła:

Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006

Chris Chant „Artillery”, wyd. Amber Books, 2005

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *