Historia konstrukcji:
Haubica polowa 10,5 cm leFH 16 opracowana w niemieckich zakładach Friedrich Krupp AG w Essen.
Belgia otrzymała działa tego typu w ramach reparacji wojennych po zakończeniu Pierwszej Wojny Światowej. Litery GP występujące w nazwie oznaczały Grande Portee – czyli dalekiego zasięgu.
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa: Masa lufy: Długość lufy: Wysokość: Wysokość linii ognia: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
104,9 mm 105x155R 1.525 kg na stanowisku, w transporcie 2.300 kg (z przodkiem) z zamkiem 509 kg z zamkiem 2.310 mm (w tym część gwintowana 1.634 mm) na stanowisku 1.770 mm 1.032 mm od – 9° do +40° 4° 5 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa o 32 bruzdach. Zamek klinowy o ruchu pionowym. Oporopowrotnik hydrauliczno-sprężynowy umieszczony pod lufą. Tarcza ochronna miała grubość 4 mm. Koła drewniane ze stalową obręczą. Trakcja konna z zaprzęgiem na 6-konnym.
Amunicja:
Odłamkowo-burząca Obus explosif
Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
14,81 kg 1,5 kg 395 m/s 9.225 m |
Amunicja rozdzielnego ładowania z głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.
Szrapnel
Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
15,89 kg 400 m/s 6.000 m |
Amunicja rozdzielnego ładowania z głowicowym zapalnikiem czasowym. Pocisk zawierał 368 ołowianych lotek o masie 10 g.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 10,5 cm leFH 327 (b).