Historia konstrukcji:
Czołg lekki Vickers Light Tank Mk VIc (Model 1934) opracowany w brytyjskich zakładach Vickers.
Belgia zakupiła łącznie 42 egzemplarze – pierwsze zamówienie z 10 marca 1934 roku obejmowało 18 pojazdów, natomiast drugie z 16 kwietnia 1935 roku obejmowało 24 pojazdy. Dostawy zrealizowano do 15 grudnia 1935 roku.
Zgodnie z wymogami belgijskimi pojazdy otrzymały wysoką stożkową wieżę, mieszczącą jako uzbrojenie francuski najcięższy karabin maszynowy 13,2 mm Hotchkiss Mle 1930.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Wymiary: Szerokość gąsienic: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zasięg: Uzbrojenie: Opancerzenie: |
2 osoby (dowódca-strzelec i kierowca) własna 4332 kg, bojowa ok. 6000 kg 3639 x 1846 x 1900 mm 240 mm silnik 6 cyl. w układzie rzędowym, zapłon iskrowy, chłodzony cieczą, typu Meadows EST o mocy 88 KM na drodze 64 km/h, w terenie 45 km/h 180 l na drodze 210 km 1 nkm Hotchkiss Mle 1930 kal. 13,2 mm od 7 do 9 mm |
Opis konstrukcji:
Opancerzenie kadłuba i wieży było wykonane z walcowanych płyt pancernych nitowanych lub przykręcanych śrubami do ramy nośnej. Umieszczony z tyłu kadłuba czołgu silnik napędzał koła przednie. Zawieszenie na 4 kołach nośnych z amortyzacją nożycową ze sprężynami śrubowymi. Z tyłu kadłuba znajdowało się koło napinające, a górny bieg gąsienicy podtrzymywały 2 ogumione rolki. Kierowca zajmował miejsce w przedniej części kadłuba, natomiast dowódca-strzelec zajmował miejsce w stożkowej wieży. Do obserwacji otoczenia służyły liczne szczeliny obserwacyjne. Pojazd nie był wyposażony w radiostację.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie Panzerspähwagen VCL 701 (b).
