Historia konstrukcji:
Samolot szkolno-treningowy Bü 133 „Jungmeister” był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w niemieckich zakładach Bücker Flugzeugbau G.m.b.H. w Rangsdorf koło Berlina. Na czele zespołu projektowego stał Anders J. Anderson (konstruktor szwedzkiego pochodzenia).
Prototyp z cywilną rejestracją D-EVEO został oblatany 21 sierpnia 1935, za jego sterami siedziała Luise Hoffmann (pierwsza w Niemczech pilotka testowa).
W samoloty tego typu był wyposażony pokazowy zespół akrobacyjny NSFK powołany w 1937 roku, a także analogiczny zespół sił powietrznych Luftwaffe utworzony w 1938 roku.
W szkołach sił powietrznych Luftwaffe zaklasyfikowany do kategorii A2.
Wyprodukowano ok. 250 egzemplarzy.
Wersje:
Bü 133 A – silnik Hirth HM 506 o mocy 140 KM,
Bü 133 B – silnik Hirth HM 506 o mocy 160 KM (produkowany na podstawie licencji w Hiszpanii),
Bü 133 C – silnik Siemens Sh 14 A-4 o mocy 160 KM.
Dane techniczne wersji Bü 133 C:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Prędkość wznoszenia: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
1 osoba 425 kg 615 kg 6,60 m 6,02 m 2,20 m 12,00 m2 1 silnik 7-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Siemens Sh 14 A-4 o mocy 160 KM 220 km/h na wysokości 0 m 2,8 min na wysokość 1.000 m 4500 m 500 km brak |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dwupłat z otwartą kabina pilota. Kadłub stanowi metalowa kratownica wykonana ze spawanych rur stalowych, kryta w przedniej górnej części blacha duralową, a na reszcie powierzchni płótnem. Skrzydła drewniane z duralowymi żebrami, kryte płótnem. Zbiorniki paliwa (92 litry) i oleju (5 litrów) umieszczone w kadłubie.
Zastosowano stałe podwozie w układzie klasycznym z kółkiem ogonowym. Koła główne rozmiaru 420×150 mm (rozstaw kół 1,62 m), a kółko ogonowe rozmiaru 135×45 mm.
Silnik napędza dwułopatowe śmigło drewniane o stałym skoku średnicy 2.200 mm. Początkowa prędkość wznoszenia ok. 6,6 m/s, prędkość lądowania 90 km/h. Droga startu wynosi ok. 115 m, natomiast lądowania ok. 140 m.
