Historia konstrukcji:
Armata przeciwpancerna opracowana i produkowana w belgijskich zakładach Fonderie Royale des Canons (FRC) w Liege.
Węgry zakupiły dużą liczbę dział tego typu. W 1942 roku na stanie sił zbrojnych były 245 egzemplarze.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
47 mm 47x280R na stanowisku 515 kg, w transporcie 568 kg z zamkiem 1.579 mm (w tym część gwintowana 1.438 mm) od -5° do +18° 60° 20 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zastosowano półautomatyczny zamek klinowy o ruchu pionowym. Na stanowisku bojowym dla poprawienia stateczności rozkładano podpory unoszące koła ponad poziom gruntu. Koła były wykonane w postaci metalowych dysków z nawulkanizowaną warstwą gumy. Łoże dwuogonowe rozstawne z ogonami o konstrukcji skrzynkowej. Hydropneumatyczny oporopowrotnik był umieszczony pod lufą, a po jej lewej stronie znajdował się celownik do prowadzenia ognia bezpośredniego. Tarcza chroniąca obsługę miała 4 mm grubości, z bocznymi panelami umieszczonymi na zawiasach i rozkładanymi po zajęciu stanowiska. Obsługa liczyła 7 osób.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną.
Przeciwpancerna 36 M. páncéltörô gránát
| Masa: Prędkość wylotowa: |
1,52 kg 667 m/s |
Pocisk typu APHE z zapalnikiem dennym pobudzającym mały ładunek wybuchowy. Przebijalność pancerza z odległości 100 m wynosiła 51 mm, z 300 m wynosiła 47 mm, natomiast z odległości 1.000 m pocisk był w stanie przebić ustawioną pionowo płytę o grubości 37 mm.
Odłamkowo-burząca
| Masa: Prędkość wylotowa: Donośność: |
1,655 kg 450 m/s 3.000 m |
Pocisk typu HE z głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.