| Kaliber: | 8 mm |
| Amunicja: | 8x56R |
| Masa broni: | własna bez płynów 19,3 kg, z płynami 22,4 kg |
| Masa podstawy: | 19,0 kg |
| Długość całkowita: | 945 mm |
| Długość lufy: | 527 mm (w tym część bruzdowana 460 mm) |
| Zasilanie: | taśma parciana na 250 naboi |
| Szybkostrzelność: | 520 strz./min |
Historia konstrukcji:
Ciężki karabin maszynowy 7/31 M. opracowany w roku 1902 przez Niemca Andreasa Wilhelma Schwarzlose. Produkowany w austro-węgierskich zakładach Steyr od 1905 roku. Po modyfikacji przyjęty na uzbrojenie pod oznaczeniem Schwarzlose M. 07/12.
Po rozpadzie monarchii Austro-Węgier ckm został przyjęty na uzbrojenie nowo tworzonych oddziałów sił zbrojnych Węgier.
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię odrzutu zamka półswobodnego. W tej sytuacji potrzebne było zwiększenie masy zamka i zastosowanie systemu kolankowych dźwigni, które działają opóźniająco do momentu aż ciśnienie gazów prochowych spadnie do bezpiecznego poziomu. Ponieważ takie rozwiązanie przy silnym naboju karabinowym znacznie ograniczyłoby szybkostrzelność teoretyczną, konieczne było więc dodatkowe skrócenie lufy. Odbiło się to na zasięgu efektywnym (nie więcej jak 1000 metrów) i zmniejszyło prędkość wylotową pocisku. Lufa gwintowana o 4 prawoskrętnych bruzdach przy małej intensywności ognia pozwalała na oddanie do 20.000 strzałów, natomiast przy intensywnym ogniu spada o połowę. Zapas wody w chłodnicy pozwala na oddanie około 3.000 strzałów. Zaleca się uzupełniać ubytki wody co 500 strzałów (2 pełne taśmy nabojowe), a w zimie mieszać wódę z gliceryną lub w razie jej braku z rozczynem soli albo alkoholu.
Podawanie amunicji zapewniał dość skomplikowany w produkcji donośnik, w postaci bębenka wykonującego ruch obrotowy, a napędzany ruchem zamka. Jego trzon wyjmował naboje z taśmy i jednocześnie wprowadzał je do komory nabojowej. Do zasilania przewidziano taśmę parcianą, wzmacnianą mosiężnymi blaszkami, mieszczącą 250 naboi. Mechanizm dosyłania naboi miał wbudowaną na stałe w pokrywę komory zamkowej olejarkę, dozującą za pomocą prostej pompki po jednej kropli oliwy przy każdym ładowaniu naboju. Zapas oliwy w zbiorniczku pozwala na oddanie około 4.500 strzałów.
Zastosowana trójnożna podstawa była o tyle ciekawa, że można ją było ustawiać pod różnym kątem rozstawu nóg, co pozwalało uzyskać różną wysokość linii ognia – pozycje: leżąca, klęcząca i siedząca. Nóżki podstawy zakończone są ostrogami dla lepszego zakotwiczenia w ziemi.
Amunicja:
Pełna parciana taśma amunicyjna mieszcząca 250 naboi miała masę prawie 8,5 kg i na czas transportu umieszczono ją w drewnianej lub metalowej skrzynce. W 1931 roku wprowadzono na uzbrojenie nowy typ amunicji 8 mm-es 31 M. géppuskatöltények typu 8x56R.
Zwykła 31 M. magvas töltény
| Długość naboju: | 76 mm |
| Długość pocisku: | 36 mm |
| Długość łuski: | 55,8 mm |
| Masa naboju: | 26,7 g |
| Masa pocisku: | 12,4 g |
| Ładunek miotający: | 3 g |
| Prędkość wylotowa: | 618 m/s |
Przeciwpancerna 31 M. fényjelző töltény
| Długość naboju: | 76 mm |
| Długość pocisku: | 36 mm |
| Długość łuski: | 55,8 mm |
| Masa naboju: | 25,5 g |
| Masa pocisku: | 11,4 g |
| Ładunek miotający: | 3 g |
| Prędkość wylotowa: | 630 m/s |
Źródła:
Opracowanie „Karabiny maszynowe Schwarzlose M. 7 i M. 7/12”, Wydawnictwo FORT, 2007
Dénes Bernard, Charles Kliment „Maďarská armáda 1919-1945”, wyd. Ares, 2007
Internet:
