Kaliber: | 152,4 mm |
Masa: | na stanowisku 18200 kg, |
w transporcie 13800 kg +11100 kg | |
Długość lufy: | z zamkiem 7170 mm |
Wysokość linii ognia: | 1920 mm |
Wymiary na stanowisku: | 11448 x 2490 mm, prześwit 310 mm |
Kąt ostrzału w elewacji: | od 0° do +60° |
Kąt ostrzału w azymucie: | 8° |
Szybkostrzelność: | 0,5 strz./min |
Historia konstrukcji:
Ciężka armata polowa opracowana w radzieckiej Fabryce Nr 221 «Баррикады» (Barykady) ze Stalingradu. Powstały dwie wersje tego działa z różnym gwintem lufy. Wyprodukowano 37 egzemplarzy.
Armata tego typu stanowiła także uzbrojenie jednej z wersji działa samobieżnego SU-14.
Opis konstrukcji:
Na czas transportu ogony dziala podpierane jednoosiowym, dwukołowym przodkiem. Podwozie gąsienicowe (gąsienice o szerokości 460 mm, rozstaw gąsienic 1910 mm) umożliwiało holowanie trakcją mechaniczną z prędkością do 15 km/h. Przy transporcie na większe odległości działo było rozkładano na dwie części – łoże i zespół odrzutowy lufy.
Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak „Encyklopedia współczesnej broni palnej”, wyd.WIS, 1993
А. Иванов „Артиллерия СССР в период Второй Мировой Войны”, wyd. Издателски Дом «Нева», 2003